Psalm 91 (90) • Qui habitat. Wie zetelt in het geheim van de Hoogste, ✡
in de schaduw van de Overmachtige
overnacht,

zeggen zal hij
tot de Ene:
   mijn toevlucht en mijn bastion, ✡
mijn God:
ik weet mij veilig in hem!

Want hij zal je ontrukken
   aan het klapnet van een vanger, ✡
aan pest en verderf.

Met zijn wieken geeft hij je bedekking,
   onder zijn vleugels vind je toevlucht, ✡
lijfscherm en schutsmuur is zijn trouw!

Je zult niet vrezen
   voor het schrikbeeld in de nacht, ✡
voor een pijl
die vliegt overdag;

voor de pest die rondgaat in het donker, ✡
voor koorts
die woedt in de middag.

Valt er aan je zijde een duizendtal
en rechts van je een menigte, ✡
tot jou
treedt het niet nader.

Met eigen ogen hoef je maar te kijken,- ✡
en de vergelding aan bozen zul je zien.

‘Ja, gij, Ene, zijt mijn toevlucht!’- ✡
de Hoogste
heb je gemaakt tot je schuilplaats.

Geen kwaad zal je bereiken, ✡
geen plaag
zal naderen je tent;

want zijn engelen zal hij voor jou gebieden ✡
je te bewaken
op al je wegen;

op handen zullen zij je dragen, ✡
dat je je voet niet aan de steen zult stoten.

Over leeuw en adder voert je weg, ✡
welp en draak zul je vertrappen.

‘Omdat hij mij aankleeft
   doe ik hem ontkomen, ✡
ik zet hem op een steilte
omdat hij mijn naam kent!-

hij roept mij aan en ik geef hem antwoord,
ik ben bij hem in benauwing, ✡
ik red hem uit,
breng hem tot glorie;

ik verzadig hem met lengte van dagen, ✡
ik geef hem inzicht
in mijn reddende werk!’