Dan klimt Abram óp uit Egypte,
hijzelf, zijn vrouw en al het zijne,
   en Lot mét hem
op de Negev aan.

Abram is zeer zwaar beladen,-
met levende have,
met zilver en met goud.

Hij gaat, telkens opbrekend,
van de Negev tot aan Bet El,- huis van God,
tot aan het oord
   waar in het begin zijn tent geweest is,
tussen Bet El en het Ai;

naar het oord van het altaar
dat híj daar in het eerst gemaakt heeft;
dáár roept Abram de naam van de Ene aan.

Ook voor Lot
die met Abram is meegegaan
is het geworden: wolvee, rundvee en tenten.

Maar het land heeft niet verdragen
   dat zij er samen zaten;
nee, zo overvloedig is hun bezit geworden
dat zij niet bij machte zijn geweest
   er samen te zitten.

Het wordt twist
tussen de herders van Abrams kudde
en de herders van de kudde van Lot;
terwijl de Kanaäniet, en de Periziet,
dan zetelt in het land.

Dus zegt Abram tot Lot:
laat het toch geen twist worden
   tussen mij en jou,
tussen mijn herders en jouw herders;
want mannen die bróeders zijn, zijn wij!-

ligt niet heel het land open voor je aanschijn?-
neem toch afscheid van mij;
als het links is ga ik rechts
en als het rechts is zal ik links gaan!

Dan heft Lot zijn ogen op
en overziet heel de vallei van de Jordaan,
hoe een en al drenkplaats zij is,
vóór de verwoesting door de Ene
van Sodom en van Gomorra,
als de tuin van de Ene, als het land Egypte
wanneer je bij Tsoar aankomt!

Lot kiest zich
heel de vallei van de Jordaan
en Lot breekt op naar het oosten;
ze nemen afscheid
‘als een man van bij zijn broeder’.

Abram is gaan zitten in het land Kanaän;
en Lot
is gaan zitten in de steden van de vallei,
en slaat zijn tenten op tot bij Sodom.

De mannen van Sodom zijn bovenmate
kwaadaardig en zondig,-
tegenover de Ene.

De Ene
heeft tot Abram gezegd
nadat Lot zich heeft afgescheiden
   van samen met hem:
hef je ogen op en zie
vanaf de plaats waar je bent
naar noord en zuid,
   oostwaarts en westwaarts;

want heel het land dat je ziet,
   aan jou zal ik het geven,-
en aan je zaad, tot in eeuwigheid;

maken wil ik je zaad als het stof der aarde;
zodat, áls iemand bij machte zal zijn
het stof der aarde te tellen,
ook jouw zaad zal kunnen worden geteld;

sta op en wandel in het land
in z’n lengte en breedte!-
want jou ga ik het geven!

Abram slaat zijn tent op,
komt aan en zetelt
bij de godseiken van Mamree bij Chevron;
hij bouwt daar een altaar voor de Ene.
•