Abraham breekt van daar op
naar het land van de Negev
en zet zich neer tussen Kadeesj
   en Sjoer;
hij wordt zwerver-te-gast in Gerar,-
   zwerversgasthuis.

Als Abraham van Sara, zijn vrouw, zegt:
   m’n zuster is zij!-
zendt
Avimelech, de koning van Gerar,-
   zwerversgasthuis, iemand
en neemt Sara mee.

Maar God komt tot Avimelech,
   in de nachtelijke droom,-
en zegt tot hem:
zie, jou wacht de dood,
   om de vrouw die je hebt genomen!-
zij is de meesteresse van een meester!

Avimelech
is nog niet tot haar genaderd;
hij zegt:
Heer,
wilt ge ook een rechtvaardig volk ombrengen?-

heeft niet hijzelf tot mij gezegd
   ‘mijn zuster is zij’?-
en zij, ook zijzelf heeft gezegd
   ‘mijn broeder is hij’;
in de gaafheid van mijn hart
   en de onschuld van mijn handpalmen
   heb ik dit gedaan!

Maar God zegt tot hem in de droom:
ook ik wist dat je dit in de gaafheid
   van je hart hebt gedaan
en dus weerhield óók ík je ervan
   om tegen mij te zondigen;
daarom heb ik je geen kans gegeven
   haar aan te raken;

welnu,
laat de vrouw van de man terugkeren,
   want hij is een profeet:
hij kan voor jou bidden
   en dan blijf je in leven;
maar als je (haar) niet laat terugkeren,
weet dan dat je de dood zult sterven,
jijzelf en al wie bij jou hoort!

In de ochtend recht Avimelech zijn schouders,
roept al zijn dienaren bijeen
en verwoordt al deze woorden
   voor hun oren;
de mannen worden zeer bevreesd.

Dan roept Avimelech Abraham
en zegt hem: wat heb je ons aangedaan!-
   en wat heb ik aan jou voor zonde begaan
dat je over mij en over mijn koninkrijk
   grote zonde hebt doen komen?-
daden die niet mogen worden gedaan
heb je gedaan met mij!

Avimelech zegt tot Abraham:
wat zag je vóór je
dat je dit woord deed?

Abraham zegt:
omdat -zei ik-
er geen enkele vreze Gods is
in dit oord,
zullen ze me ombrengen
   om een woord als ‘mijn vrouw’;-

en ze is ook in waarheid
mijn zuster:
   een dochter van mijn vader is zij,
echter geen dochter van mijn moeder;
en ze werd mij tot vrouw;

en het gewerd:
met dat goden
mij deden dwalen
weg van mijn vaders huis,
zei ik tot haar:
dit is de vriendschap van jouw kant
die je kunt bewijzen aan mij:
in elk oord waar wij aankomen,
zeg daar van mij ‘hij is mijn broer’!

Dan neemt Avimelech wolvee en rundvee,
dienstknechten en slavinnen,
en geeft die aan Abraham,-
en laat hem terugkeren:
Sara, zijn vrouw!

Avimelech zegt:
ziehier, mijn land ligt voor je aanschijn;
waar het goed is in je ogen, zetel daar!

Tot Sara heeft hij gezegd:
hierbij heb ik duizend zilverling
   aan je broer gegeven:
ziehier, laat dat voor jou
   een ‘sluier voor de ogen’ wezen,
voor ieder die bij je is;
voor ieder ben je dan in ere hersteld!

Dan bidt Abraham tot God;
en God geneest Avimelech,
   zijn vrouw en zijn dienstmaagden,
   zodat zij baren.

Want sluitend afgesloten had de Ene
iedere moederschoot in het huis Avimelech,-
om de zaak van Sara, Abrahams vrouw.
••