Als de laatste druppels water
   uit de zak op zijn
zendt ze de jonggeborene heen
onder een van de struiken.

Ze gaat heen en zet zich, zij alleen,
   daartegenover,
op een boogschot afstand,-
want, heeft ze gezegd,
ik kan niet aanzien
   hoe de jonggeborene sterft;
ze zit daar tegenover,
verheft haar stem en weent.