| 1 |
De levensdagen van Sara worden
honderd jaar en twintig jaar
en zeven jaren:
dat zijn de jaren van de levensdagen van Sara.
| |
| 2 |
Dan sterft Sara,
in Kirjat Arba, dat is Hebron,
in het land van Kanaän;
Abraham komt binnen
om Sara te beklagen en haar te bewenen.
| |
| 3 |
Dan staat Abraham op
van boven het aanschijn van zijn dode,-
en spreekt de zonen van Cheet aan
om te zeggen:
| |
| 4 |
gast en bijwoner ben ik bij u;
geeft u mij een eigen graf bij u,
dan kan ik mijn dode begraven
van voor mijn aanschijn.
| |
| 5 |
Dan antwoorden de zonen van Cheet
Abraham en zeggen tot hem:
| |
| 6 |
hoor naar ons, heer:
een verhevene van God bent u onder ons;
in de keur van onze graven,-
begraaf dáár uw dode;
niemand van ons
zal zijn graf aan u weigeren
om uw dode te begraven!
| |
| 7 |
Abraham staat op
en buigt voor de manschap van het land,
voor de zonen van Cheet.
| |
| 8 |
Hij spreekt met hen en zegt:
als u van ziel en zinnen bent
dat ik mijn dode begraaf
van voor mijn aanschijn,
hoort dan mij aan
en bepleit voor mij bij Efron,
zoon van Tsochar,
| |
| 9 |
dat hij mij geeft
de spelonk van de Machpela
die van hem is,-
aan de rand van zijn veld;
voor de volle zilverwaarde
kan hij mij die geven,
als een eigen graf bij u.
| |
| 10 |
Efron is gezeten onder de zonen van Cheet;
Efron de Chitiet antwoordt Abraham
voor de oren van de zonen van Cheet,
voor allen die gekomen zijn
in de poort van zijn stad
en zegt:
| |
| 11 |
nee, mijn heer, hoor naar mij:
het veld heb ik u hierbij gegéven,
en de spelonk daarin heb ik u gegeven;
voor de ogen van de zonen
van mijn manschap
heb ik het u gegeven:
begrááf uw dode!
| |
| 12 |
Abraham buigt
voor het aanschijn
van de manschap van het land
| |
| 13 |
en spreekt tot Efron voor de oren
van de manschap van het land
door te zeggen:
echt, als u nu eens hoorde naar míj!-
geven zal ik het zilvergeld voor het veld,
neem het van mij aan,
dan kan ik mijn dode daar begraven!
| |
| 14 |
Dan antwoordt Efron Abraham
en zegt tot hem:
| |
| 15 |
mijn heer, hoor naar míj,
land voor vierhonderd sikkel zilver,
wat zal dat tussen mij en u?-
uw dode, begraaf die!
| |
| 16 |
Abraham hoort
naar Efron
en Abraham weegt voor Efron
het zilver af
waarvan hij heeft gesproken
voor de oren van de zonen van Cheet:
vierhonderd sikkel zilver,
gangbaar bij de handelaar.
| |
| 17 |
Zo komt het veld van Efron
bij de Machpela
in het zicht van Mamree,-
het veld en de spelonk die erin is
en al het geboomte op het veld
in heel zijn gebied rondom, te boek te staan
| |
| 18 |
als van Abraham, als aankoop, voor de ogen
van de zonen van Cheet,-
bij allen die gekomen zijn
in de poort van zijn stad.
| |
| 19 |
Na dat alles heeft Abraham Sara,
zijn vrouw, begraven
in de spelonk
in het veld van de Machpela,
op het aanschijn van Mamree,
dat is Hebron;
in het land van Kanaän.
| |
| 20 |
Zo komt het veld met de spelonk
daarin te boek
te staan als van Abraham
als een eigen graf,-
gekocht van de zonen van Cheet.
••
| |