| 15 |
Dan zegt Laban tot Jakob:
omdat je mijn broeder bent
zou je mij moeten dienen om niet?-
meld mij wat je loon moet zijn!
| |
| 16 |
Nu heeft Laban twee dochters;
de naam van de oudste is Lea,
de naam van de jongste is Rachel.
| |
| 17 |
Maar de ogen van Lea waren flets,
terwijl Rachel is geweest:
schoon van gestalte en schoon van aanzien.
| |
| 18 |
Jakob krijgt Rachel lief;
hij zegt:
ik wil je zeven jaren dienen
om Rachel, je jongste dochter!
| |
| 19 |
Laban zegt:
beter dat ik haar aan jou geef
dan dat ik haar geef aan een andere man;
zet je bij mij neer!
| |
| 20 |
Zo dient Jakob zeven jaren voor Rachel;
die worden in zijn ogen als enkele dágen,
omdat hij haar liefheeft.
| |
| 21 |
Dan zegt Jakob tot Laban:
welnu, verleen (mij) mijn vrouw!-
want vervuld zijn mijn dagen:
ik wil tot haar komen!
| |
| 22 |
Laban verzamelt alle mannen
van de plaats
en maakt een feestdronk klaar.
| |
| 23 |
In de avondschemer geschiedt het:
dan neemt hij zijn dochter Lea
en doet haar komen tot hem,-
en hij komt tot háár…
| |
| 24 |
Laban geeft haar
zijn slavin Zilpa mee,-
zijn dochter Lea tot slavin.
| |
| 25 |
Het geschiedt in de ochtend:
zie, het is Lea!-
en hij zegt tot Laban:
wat heb je me nu gedaan?-
heb ik niet om Rachel bij je gediend?-
waarom heb je me dan bedrogen?
| |
| 26 |
Laban zegt:
dat wordt nooit zo gedaan op onze plek:
de geringere weggeven vóór het aanschijn
van de eerstelinge;
| |
| 27 |
vervul deze zevendagenplicht,
geven zal ik je ook déze,
voor het dienstwerk
waarmee je bij mij zult dienen
nog zeven jaren hierna!
| |
| 28 |
Zo doet Jakob:
hij vervult deze zevendagenplicht;
dan geeft hij hem zijn dochter Rachel,
hem tot vrouw.
| |
| 29 |
Laban geeft aan zijn dochter Rachel
zijn slavin Bilha mee,
haar tot slavin.
| |
| 30 |
Hij komt ook tot Rachel
en heeft Rachel ook meer dan Lea lief;
hij dient bij hem
nog zeven jaren hierna.
| |
| 31 |
Als de Ene ziet dat Lea gehaat is
opent hij háár moederschoot,
terwijl Rachel onvruchtbaar is.
| |
| 32 |
Lea wordt zwanger en baart een zoon;
ze roept als naam voor hem: Ruben,-
ziet, een zoon!,
want, heeft ze gezegd,
want gezien heeft de Ene mijn vernedering,
ja, nú zal mijn man mij liefhebben!
| |
| 33 |
Ze wordt nogmaals zwanger
en baart een zoon,
en zegt:
omdat de Ene heeft gehóórd
dat ik gehaat ben
geeft hij mij ook deze;
ze roept als naam voor hem uit:
Simeon,- verhoring!
| |
| 34 |
Ze wordt nogmaals zwanger
en baart een zoon
en zegt:
nú, deze keer,
zal mijn man zich aan mij hechten,
omdat ik hem drie zonen heb gebaard;
daarom heeft men als zijn naam geroepen:
Levi,- gehecht ben ik!
| |
| 35 |
Nogmaals wordt ze zwanger
en baart een zoon
en zegt: deze keer mag ik de Ene
wel danken!-
daarom heeft zij als zijn naam geroepen:
Juda,- dankzegging!
dan staat ze stil, wat baren betreft.
| |