| 25 |
Het geschiedt
als Rachel Jozef heeft gebaard,-
dat Jakob tot Laban zegt:
zend mij heen, dat ik kan gaan
naar eigen oord en eigen land;
| |
| 26 |
geef me
mijn vrouwen en de mij geborenen mee
waarvoor ik je gediend heb, dan kan ik gaan:
want jij wéét
met welke dienstbaarheid ik je heb gediend!
| |
| 27 |
Laban zegt tot hem:
moge ik toch genade gevonden hebben
in je ogen,-
ik heb bespeurd
dat de Ene mij zegent ter wille van jou!
| |
| 28 |
Hij zegt:
bepaal je loon bij mij en ik zal het je geven!
| |
| 29 |
Hij zegt tot hem:
zelf weet jij
hoe ik je gediend heb,-
en hoe het je vee met mij is vergaan;
| |
| 30 |
want het was maar
een béétje dat van jou is geweest
vóór mijn verschijning
en het brak uit tot een overvloed,
de Ene heeft je gezegend voor mijn voetstap;
welnu,
wanneer mag ook ík iets doen
aan míjn huishouden?
| |
| 31 |
Hij zegt: wat moet ik je geven?
Jakob zegt:
je hoeft me niet wat-dan-ook te geven,-
als je maar dit woord voor mij doet,
zal ik je wolvee weiden,
het bewaken:
| |
| 32 |
ik zal heel je kudde wolvee
vandaag doorkruisen
en daaruit verwijderen elk lam
dat gespikkeld of gevlekt is,
én elk zwart lam bij de schapen,
én wat gespikkeld is en gevlekt is
bij de geiten:
dát zal mijn loon wezen;
| |
| 33 |
want getuigen
zal voor mij mijn oprechtheid
op de dag van morgen,
wanneer ik zal komen om mijn loon,
voor jouw aanschijn:
al wat niet gespikkeld of gevlekt is
bij de geiten
en zwart bij de schapen
is gestolen waar bij mij!
| |
| 34 |
Laban zegt: zie,
geschiede naar jouw woord!,
| |
| 35 |
en hij verwijdert op diezelfde dag
de gestreepte en gevlekte bokken
en alle gespikkelde en gevlekte geiten,
alles waar laban,- wit aan is,
en al wat zwart is onder de schapen,
en geeft dat in de hand van zijn zoons.
| |
| 36 |
Hij stelt in:
een reis van drie dagen
tussen hem en Jakob;
terwijl Jakob
herder wordt over wat er
van Labans wolvee is overgebleven.
| |
| 37 |
Dan neemt Jakob zich
verse takken van de witte labanspopulier,
van hazelaar en plataan,
en kerft daarin witte labanskerven,
blootleggend het labanswit
op de takken.
| |
| 38 |
Hij plaatst
de takken die hij heeft ingekerfd
in de goten, in de waterdrinkbakken,-
waar ze komen om te drinken,
het ene wolvee
pal voor het andere wolvee.
Ze worden bronstig
als ze komen om te drinken;
| |
| 39 |
ze worden bronstig, het wolvee,
bij de takken,-
en zij baren, het wolvee,
gestreepten, gespikkelden en gevlekten.
| |
| 40 |
De schapen
heeft Jakob afgezonderd
en hij heeft het aanschijn van het wolvee
gericht naar het gestreepte
en al het zwarte bij het wolvee van Laban;
hij heeft voor zichzelf kudden apart gezet,-
hij heeft ze niet neergezet bij het wolvee
van Laban.
| |
| 41 |
Het is geschied:
bij elke bronst
van de sterksten uit het wolvee,
heeft Jakob de takken neergezet
voor de ogen van het wolvee,
in de drinkbakken
om met die takken bronst op te wekken.
| |
| 42 |
En bij wat verkwijnde uit het wolvee
heeft hij niets neergezet;
zo is het geschied:
de kwijnenden voor Laban
en de sterken voor Jakob!
| |
| 43 |
De man breidt uitermate uit:
een overvloed aan wolvee,
slavinnen en dienaars, kamelen en ezels
wordt van hem.
| |