Dina, de dochter die Lea
aan Jakob heeft gebaard, trekt uit,-
om rond te zien bij de dochters van het land.

Maar haar ziet Sjechem,
   de zoon van Chamor de Chiviet,
   de vaandelheffer van het land;
hij neemt haar mee, beslaapt haar,
   vernedert haar.

Dan raakt zijn ziel verknocht
aan Dina, de dochter van Jakob;
hij krijgt het meisje lief
en spreekt tot het hart van het meisje.

Dus zegt Sjechem
tot Chamor, zijn vader,- hij zegt:
neem voor mij deze boreling als vrouw!

Jakob heeft al gehoord
dat hij zijn dochter Dina besmeurd heeft,
maar zijn zonen zijn met hun vee in
   het veld geweest;
dus zweeg Jakob tot aan hun thuiskomst.

Chamor, de vader van Sjechem,
   trekt uit naar Jakob,-
om met hem te spreken.

Jakobs zonen
zijn thuisgekomen van het veld,
   zodra zij het hoorden;
het verdriet de mannen
en het maakt hen heel boos
dat hij een dwaasheid
heeft begaan bij Israël
door de dochter van Jakob te beslapen,-
zoiets mag niet worden gedaan!

Chamor spreekt met hen en zegt:
mijn zoon Sjechem
hangt met ziel-en-zaligheid
   aan jullie dochter;
geeft haar toch aan hem tot vrouw;

verzwagert u met ons!-
úw dochters kunt ge ons geven
en ónze dochters kunt ge u nemen!-

bij ons kunt ge zetelen:
het land zal er zijn voor uw aanschijn,
zit er neer, trekt erin rond
en krijgt er vaste voet!

Dan zegt Sjechem tot haar vader en
   haar broers:
moge ik genade vinden in uw ogen,
wat ge tot me zult zeggen zal ik geven;

hoezeer ge ook voor mij schat
   en bruidsgift verhoogt,
ik zal geven
zoals ge tot mij zult zeggen;
maar geeft u mij het meisje tot vrouw!

Dan antwoorden de zonen van Jakob
   Sjechem en
   Chamor, zijn vader,
   bedrieglijk en spreken zo:-
omdat hij Dina, hun zuster heeft besmeurd.

Ze zeggen tot hen:
het is ons niet mogelijk dit woord te doen:
onze zuster geven
aan een man met een voorhuid!-
want dat is voor ons een schande;

echter op deze voorwaarde zijn we u ter wille:
als ge wordt zoals wij
door bij u al wat mannelijk is te besnijden;

geven zullen we dan ónze dochters aan ú
en úw dochters nemen wij óns;
zetelen zullen we bij u
en worden zullen we tot één gemeenschap;

als u niet naar ons hoort over het besnijden,
dan nemen we onze dochter mee en gáán!

Hun woorden zijn goed in
   de ogen van Chamor,-
en in de ogen van Sjechem, Chamors zoon.

De jongen heeft niet geaarzeld om
   dit woord te dóen,
want hij had welbehagen in Jakobs dochter,-
en hij had méér gewicht
dan heel het huis van zijn vader.

Chamor komt met zijn zoon Sjechem aan
   in de poort van hun stad;
ze richten het woord
   tot de mannen van hun stad en zeggen:

deze mannen zijn ons vredelievend gezind,
ze willen zetelen in het land
   en erin rondtrekken,
en het land is naar beide kanten
   ruim genoeg voor hun verschijning;
hun dochters
   kunnen wij ons nemen tot vrouwen
en onze dochters geven wij aan hen;

maar slechts op deze voorwaarde
   zijn die mannen ons ter wille
   om bij ons te zetelen,
om te worden tot één gemeenschap:
dat bij ons al wat mannelijk is
   zich laat besnijden,
evenals zij besneden zijn;

hun have, hun goed, al hun vee:
zijn die niet van ons?-
echt, laten we hun ter wille zijn,
zodat ze bij ons zetelen!

Ze horen naar Chamor
   en naar zijn zoon Sjechem,
allen die zijn uitgetrokken
   naar de poort van zijn stad,-
en worden besneden, al wat mannelijk is,
allen die zijn uitgetrokken
   naar de poort van zijn stad.

Het geschiedt ten derden dage:
   als zij aan pijn onderhevig worden
nemen twee zonen van Jakob,
   Simeon en Levi,
   de broers van Dina, ieder zijn zwaard,
en komen over de stad,
   die zich veilig waande;
ze vermoorden al wat mannelijk is.

Chamor en Sjechem, zijn zoon,
hebben ze vermoord
   met de mond van het zwaard;
ze nemen Dina mee uit het huis van Sjechem
   en trekken weg!

De zonen van Jakob
kwamen over de doorboorden heen binnen
en plunderden de stad,-
omdat zij hun zuster hadden besmeurd.

Hun wolvee, hun rundvee en hun ezels,-
wat in de stad was of op het veld
   hebben ze meegenomen:

al hun vermogen,
   al hun kroost en hun vrouwen
hebben ze gevangengenomen en geroofd,
en alles wat er in huis was.

Dan zegt Jakob tot Simeon en tot Levi:
jullie hebben mij in het ongeluk gestort
door mij stinkend te maken
   bij wie zetelt in het land,
bij de Kanaäniet en de Periziet;
ik ben maar met een áántal stervelingen:
verzamelen ze zich tegen mij
   en verslaan ze mij,
dan word ik verdelgd, ik en mijn huis!