| 1 |
Het geschiedt in die tijd:
néér daalt Juda, van bij zijn broeders,-
en buigt af naar een man van Adoelam
wiens naam is Chira.
| |
| 2 |
Dan ziet Juda daar de dochter
van een man van Kanaän
wiens naam is Sjoea;
hij neemt haar en komt tot haar.
| |
| 3 |
Zij wordt zwanger en baart een zoon;
hij roept als zijn naam uit: Eer!
| |
| 4 |
Nogmaals wordt zij zwanger
en baart een zoon;
en zij roept als zijn naam uit: Onan!
| |
| 5 |
En zij voegt nog toe en baart een zoon
en roept als zijn naam uit: Sjela!-
het is geschiedt in Keziev,
dat zij hem baart.
| |
| 6 |
Dan neemt Juda een vrouw voor Eer,
zijn eersteling;
haar naam is: Tamar.
| |
| 7 |
Maar het geschiedt:
Eer, de eersteling van Juda,
is kwalijk in de ogen van de Ene;
en de Ene laat hem sterven.
| |
| 8 |
Dan zegt Juda tot Onan:
kom tot de vrouw van je broeder en
word haar zwagerman;
doe zaad opstaan: voor je broeder!
| |
| 9 |
Maar Onan wéét
dat het zaad niet voor hemzelf zal wezen,
en het is geweest:
als hij kwam tot de vrouw van zijn broeder
liet hij het verloren gaan op de aarde,
om te voorkomen
dat hij zaad gaf voor zijn broeder.
| |
| 10 |
Kwalijk is in de ogen van de Ene
wat hij heeft gedaan;
en hij laat ook hém sterven.
| |
| 11 |
Dan zegt Juda tot Tamar,
zijn schoondochter:
zet je als weduwe neer
in het huis van je vader,
totdat mijn zoon Sjela groot is,-
want, heeft hij gezegd,
anders sterft ook híj net als zijn broers;
dan gáát Tamar
en zet zich neer in het huis van haar vader.
| |
| 12 |
Het worden er vele, de dagen;
dan sterft Sjoea’s dochter, Juda’s vrouw;
als Juda zich mag troosten
klimt hij óp, om zijn wolvee te scheren,
hijzelf
en zijn metgezel Chira, de Adoelamiet,
naar Timna.
| |
| 13 |
Gemeld wordt aan Tamar en gezegd:
ziedaar,
je schoonvader klimt óp naar Timna
om zijn wolvee te scheren!
| |
| 14 |
Dan doet ze de gewaden van
haar weduwstaat van zich,
bedekt zich met de sluier, omhult zich
en zet zich neer bij de poort van Enajim,-
tweelingbron,-
dat is op de weg naar Timna;
want ze heeft gezien
dat Sjela groot geworden is,
en zíj
is niet aan hem tot vrouw gegeven!
| |
| 15 |
Hij ziet haar, Juda,
en houdt haar voor een hoer;
ze heeft immers haar aanschijn verborgen.
| |
| 16 |
Hij buigt langs de weg naar haar af
en zegt: toe, mag ik bij jou binnenkomen?-
want hij weet niet
dat zij zijn schoondochter is.
Zij zegt: wat geef je mij
als je bij mij binnenkomt?
| |
| 17 |
En hij zegt:
ik?, ik zend een geitenbok, uit het wolvee!
En zij zegt:
als je een onderpand geeft
tot je die hébt gezonden!
| |
| 18 |
Hij zegt:
wat is het onderpand
dat ik je moet geven?
En zij zegt:
je zegelring, je halssnoer
en je staf die in je hand is!
Hij geeft het haar en komt bij haar binnen,
en zij wordt zwanger van hem.
| |
| 19 |
Ze staat op en gaat heen,
en doet haar sluier van zich;
ze trekt de gewaden
van haar weduwstaat weer aan.
| |
| 20 |
Dan zendt Juda de geitenbok:
door de hand van zijn metgezel
de Adoelamiet,
om uit de hand van de vrouw
het onderpand aan te nemen;
maar hij heeft haar niet gevonden.
| |
| 21 |
Hij vraagt het
aan de mannen van haar woonplaats en zegt:
wáár is de heiligdomshoer die in Enajim,-
tweelingbron,
langs de weg zat?-
en zij zeggen:
nooit geweest hier, een heiligdomshoer!
| |
| 22 |
Hij keert terug tot Juda
en zegt: ik heb haar niet gevonden;
en de mannen van die plaats zeiden óók:
nooit geweest hier, een heiligdomshoer!
| |
| 23 |
Dan zegt Juda: ze moet het aannemen,
anders worden wij te schande!-
zie, ik heb deze bok gezonden
en jíj hebt haar niet gevonden!
| |
| 24 |
Dan geschiedt het,-
zo’n drie maanden later
wordt aan Juda gemeld en gezegd:
gehoereerd heeft Tamar, je schoondochter!-
en ook: ziedaar, zwanger van hoererij!
Dus zegt Juda:
breng haar naar buiten en
laat zij worden verbrand!
| |
| 25 |
Zij, naar buiten gebracht,
zij heeft iemand
naar haar schoonvader gezonden
om te zeggen:
van de man bij wie dit hoort
ben ik zwanger!-
en ze zegt: tracht toch te herkennen
van wíe
deze zegelring en snoeren en staf zijn!
| |
| 26 |
Hij herkent ze, Juda,
en zegt: een rechtvaardige is zij en ik niet,
omdat ik haar niet heb gegeven
aan mijn zoon Sjela!
Hij heeft niet toegevoegd,-
en haar niet nogmaals bekend.
| |
| 27 |
En het geschiedt ten tijde dat zij baren zal:
ziedaar, tweelingen in haar schoot!
| |
| 28 |
En het geschiedt als zij baart:
één geeft er een hand;
de baarhulp neemt die aan
en bindt om zijn hand een rode draad,
om te zeggen:
deze is op kop naar buiten gegaan.
| |
| 29 |
En het geschiedt als hij zijn hand terugtrekt:
daar is zijn broer naar buiten gekomen,
en zij zegt:
wat ben jij doorgebroken,
over jou geldt: ‘doorbraak’!
Hij roept als zijn naam uit: Perets,-
doorbraak!
| |
| 30 |
Daarna is zijn broer naar buiten gekomen,
die met de rode draad om zijn hand;
en hij roept als zijn naam uit: Zerach!
••
| |