Jakob roept zijn zonen toe
en zegt:
verzamelt u, dan zal ik u melden
wat u zal ontmoeten in het laatste der dagen!-

loopt te hoop en hoort, zonen van Jakob,
hoort naar Israël, uw vader!

Ruben, mijn eersteling ben jij,
mijn kracht, begin van mijn mannenmacht,-
overschot van ophef en overmaat van durf;

lichtzinnig als het water,
   je houdt niets over!-
want beklommen heb je de legersteden
   van je vader;
toen heb je heiligschennis begaan,-
   mijn bed heeft hij beklommen!
•

Simeon en Levi,- broeders zijn dat!,
werktuigen van geweld hun houwelen!-

in hun beraad kome nooit mijn ziel,
met hun vergadering
   verenige zich nooit mijn eer!-
want met hun toorn
   hebben ze een man vermoord
en in hun welbehagen
   hebben ze een stier verlamd!-

vervloekt hun toorn zo vol durf,
hun woede zo hardnekkig;
verdelen zal ik ze in Jakob,
verstrooien over Israël!
••

Juda,- handklapt, dankt hem!–
jíj,- jou zullen je broeders dankbaar zijn,
jouw hand op de nek van je vijanden;
voor jou buigen de zonen van je vader!-

een welp van een leeuw is Juda!-
met roven, mijn zoon, ben je opgeklommen;
hij heeft zich gekromd,
   zich neergevlijd als een leeuw,
   als een leeuwin,-
   wie zal hem doen opstaan?-

nooit wijkt de stamstaf van Juda
noch de kerfstok van tussen zijn voeten;
totdat zal komen: ‘Sjilo’,- die voor hém,
en voor hem de onderwerping
   der manschappen;

aan de wijnstok bindt hij zijn veulen,
aan de purperrank de zoon van zijn ezelin;
   in de wijn heeft hij zijn kleed gewassen
   en in druivenbloed zijn overkleed;

hij is donkerder van ogen dan wijn;
en witter van tanden dan melk!
•

Zebulon,- bewoner,
aan het strand van de zeeën huist hij;
zelf is hij een strand voor de schepen,
en zijn heup rust op Sidon.
••

Issachar,- hij zal zich verhuren,
   een knokige ezel,
neergevlijd tussen de pakken;

hij ziet rust: hoe goed!-
en het land: hoe liefelijk!-
hij strekt zijn schouder om te sjouwen
en wordt tot dwangarbeider!
••

Dan,- recht doen zal hij,
zal zijn manschap recht doen,-
als de eerste van Israëls stammen;

worde Dan een slang op een weg,
een adder over een pad;
hij bijt in de hielen van een paard
en zijn berijder valt achterover;

op redding van u ben ik gaan hopen, Ene!
••

Gad,- aanvallen zal hij,
overvallers vallen hem aan;
maar hij valt hun de hiel aan!
••

Van Aser,- gelukzalige!–
een-en-al boter is zijn brood;
en hij geeft koningslekkernijen weg!
••

Naftali: een uitgelaten hinde,
de gever van schone gezegden!
••

Zoon van een vruchtbare is Jozef,
zoon van een vruchtbare aan een wel;
dochters
schrijden over een muur;

dan maken ze het hem bitter,
   en beschieten hem
en vervolgen hem pijlschutters;

toch blijft zijn boog op spanning
en lenig worden zijn armen, zijn handen,
door de handen van de Machtige van Jakob;
daardoor: een herder, Israëls hoeksteen!-

door de God van je vader,- hij zal je helpen,
en met God de Overmachtige,-
   hij zal je zegenen,
zegeningen van hemelen boven,
zegeningen van een oervloed
   die zich neervlijt beneden,-
zegeningen van borsten en schoot!-

zegeningen van je vader:
ze zullen moed geven boven zegeningen
   van bergen,-
het kostelijkste van heuvels van eeuwig;
ze zullen zijn op het hoofd van Jozef,
op de kruin van de omkranste
   onder zijn broeders!
•

Benjamin: een wolf moet roven;
in de ochtend vreet hij prooi,
tegen de avond verdeelt hij buit!

Al dezen zijn de stammen van Israël,
   een twaalftal;
en dit is wat hun vader
   tot hen heeft gesproken
en waarmee hij hen zegent;
per man met de eigen zegen
   heeft hij hen gezegend.

En hij gebiedt hun
en zegt tot hen: ík,
   ik word gevoegd bij mijn manschap;
begraven jullie mij bij mijn vaderen,
in de spelonk
op het veld van Efron de Chitiet,-

in de spelonk
op het veld van de Machpela
   op het aanschijn van Mamree,
   in het land van Kanaän,-
het veld dat Abraham heeft gekocht
van Efron de Chitiet, als eigen graf;