| 1 |
Als de gemeente ziet
dat Mozes talmt
om af te dalen van de berg,
vergadert de gemeente zich tegen Aäron
en zeggen ze tot hem: sta op,
maak voor ons goden
die voor ons aanschijn uit gaan;
want hij, die man Mozes,
die ons heeft doen opklimmen
uit het land van Egypte,-
we weten niet wat hem is geschied!
| |
| 2 |
Dan zegt Aäron tot hen:
maakt los de slavenringen van goud
aan de oren van uw vrouwen,
uw zonen en dochters,-
en laat ze komen tot mij!
| |
| 3 |
Dan maken ze, heel de gemeente,
de slavenringen van goud aan hun oren los,-
en komen er mee tot Aäron.
| |
| 4 |
Die neemt het uit hun hand aan,
geeft het vorm met een beitel
en maakt het tot een stierkalf van gietwerk;
dan zeggen ze:
dit zijn je Goden, Israël,
die je hebben doen opklimmen
uit het land van Egypte!
| |
| 5 |
Aäron ziet het,-
en bouwt een altaar voor ‘zijn’ aanschijn;
Aäron roept en zegt:
feest voor de Ene is het morgen!
| |
| 6 |
Ze rechten hun schouders
de volgende morgen,
doen opgangsgaven opgaan en
vredesgaven nadertreden;
dan gaat de gemeente zitten om te eten
en te drinken,
en staan ze op om te stoeien…
•
| |
| 7 |
De Ene spreekt tot Mozes:
ga, daal af!-
want die gemeente
van jou heeft het verdorven,
die jij hebt doen opklimmen
uit het land van Egypte;
| |
| 8 |
afgeweken zijn ze, met haast,
van de weg die ik hun heb geboden,-
gemaakt hebben ze zich
een stierkalf van gietwerk;
ze buigen zich daarvoor, ze offeren daaraan
en zeggen:
dit zijn je Goden, Israël,
die je hebben doen opklimmen
uit het land van Egypte!
| |
| 9 |
Dan zegt de Ene tot Mozes:
gezien heb ik deze gemeente
en ziehier,
een gemeente hard van nek is het!-
| |
| 10 |
welnu, laat me met rust,
dan kan mijn toorn tegen hen losbranden
en zal ik hen verteren;
en jou maak ik tot een groot volk!
| |
| 11 |
Dan zoekt Mozes de zachtheid
van het aanschijn van de Ene, zijn God;
hij zegt:
waarom, Ene,
zou uw toorn losbranden tegen
uw gemeente
die gij hebt uitgeleid uit het land van Egypte
met grote kracht en sterke hand?-
| |
| 12 |
waarom zouden de Egyptenaren zeggen
wat ze gaan zeggen:
met kwade opzet heeft hij hen uitgeleid,
om hen te vermoorden
in de bergen,
om een eind aan hen te maken
op het aanschijn van de –rode– grond!-
keer u af van het branden van uw toorn
en heb berouw over het kwaad
voor uw gemeente!-
| |
| 13 |
gedenk toch
Abraham, Isaak en Israël,
uw dienaars,
aan wie ge hebt gezworen
bij uzelf
en tot wie ge hebt gesproken:
talrijk maken zal ik jullie zaad
als de sterren des hemels;
en heel dit land waarvan ik heb gezegd
‘ik geef het aan uw zaad’
zullen ze geschonken krijgen voor eeuwig!
| |
| 14 |
Dan krijgt hij berouw, de Ene,
over het kwaad
dat hij heeft uitgesproken
om zijn gemeente aan te doen.
•
| |
| 15 |
Mozes wendt zich om
en daalt af van de berg
met de twee platen van de overeenkomst
in zijn hand;
platen
beschreven aan hun beide kanten,-
aan de ene kant
en de andere zijn zij beschreven.
| |
| 16 |
De platen,
maaksel van God zijn die;
en het schrift,
handschrift van God is dat,
gegrift op de platen.
| |
| 17 |
Dan hoort Jozua het stemgeluid
van de gemeente met zijn gejoel,
en hij zegt tot Mozes:
een geluid van oorlog in de legerplaats!
| |
| 18 |
Die zegt:
geen geluid van beurtzangen
bij overwinning,
geen geluid van beurtzangen bij nederlaag;
maar geluid van beurtzangen
hoor ik wel!
| |
| 19 |
Het geschiedt:
zodra hij is genaderd tot de legerplaats
en het stierkalf ziet, en reidansen,
ontbrandt de toorn van Mozes;
hij smijt de platen uit zijn hand
en verbrijzelt ze,
daar onderaan de berg.
| |
| 20 |
Hij neemt
het stierkalf
dat ze gemaakt hebben op,
en verbrandt het in het vuur;
hij vermaalt het tot dun stof,
hij verstrooit het
op het aanschijn van het water
en laat dan de zonen Israëls ervan drinken.
| |
| 21 |
Mozes zegt tot Aäron:
wat heeft deze gemeente je gedaan
dat je daarover grote zonde
hebt laten komen?
| |
| 22 |
Aäron zegt:
niet ontbrande de toorn van mijn heer;
zelf weet je van de gemeente
dat die in kwaad (verstrikt) is.
| |
| 23 |
Ze zeiden tot mij:
maak voor ons goden
die voor ons aanschijn uit gaan!-
want hij, die man Mozes,
die ons heeft doen opklimmen
uit het land van Egypte,
we weten niet wat hem is geschied!-
| |
| 24 |
ik zei tot hen: wie heeft er goud?-
ze hebben er zich van ontdaan
en gaven het aan mij;
ik wierp het in het vuur,
en uitgetogen is dit stierkalf!
| |
| 25 |
Mozes ziet de gemeente aan:
ja, teugelloos is die!,
omdat Aäron
hem de vrije teugel heeft gelaten
tot leedvermaak bij hun tegenstanders.
| |
| 26 |
Mozes stelt zich op
in de poort van de legerplaats
en zegt:
wie voor de Ene is: naar mij toe!
Dan verzamelen zich bij hem
alle zonen Levi.
| |
| 27 |
Hij zegt tot hen:
zó heeft gezegd de Ene, Israëls God:
doen jullie ieder zijn zwaard aan zijn heup;
steekt over en keert om
van poort tot poort in de legerplaats,
en brengt om: een man zijn broeder,
een man zijn makker
en een man zij naaste!
| |
| 28 |
De zonen Levi
doen naar het woord van Mozes;
er valt uit de gemeente op die dag
zo’n drieduizend man.
| |
| 29 |
Dan zegt Mozes:
vult heden uw hand voor de Ene!,
ja een man tegen zijn zoon
en tegen zijn broeder,-
om heden een zegen over u te geven!
| |
| 30 |
Het geschiedt de volgende morgen
dat Mozes tot de gemeente zegt:
gíj hebt gezondigd met grote zonde;
nú zal ik opklimmen tot de Ene:
misschien krijg ik verzoening
voor uw zonde!
| |
