Ook zegt Die-er-zal-zijn hem nog:
laat toch je hand komen in je boezem!-
hij laat zijn hand komen in zijn boezem;
hij haalt haar eruit:
ziedaar, zijn hand is Egyptisch ziek,
   als sneeuw!

Hij zegt:
laat je hand terúgkeren in je boezem!
Hij laat zijn hand
   terugkeren in zijn boezem;
hij haalt haar uit zijn boezem en
ziedaar, zij keert terug
   als vlees van hemzelf!

Het zal zo zijn: als ze jóu niet geloven
en niet horen
naar de stem van het eerste teken,
zullen ze hun geloof geven
aan de stem van het laatste teken;

en het zal zijn:
als ze zelfs geen geloof hebben
in deze twéé tekens
en niet horen naar jouw stem,
dan zul je nemen
   van het water van de Stroom
en uitgieten op het droge;
en wezen zullen de wateren
   die je neemt uit de Stroom,
wezen zullen ze op het droge tot bloed!

Dan zegt Mozes tot Die-er-zal-zijn:
ik bid u, mijn Heer,-
geen man van woorden ben ik,
noch sinds gisteren, noch sinds eergisteren,
zelfs niet sinds u het woord richtte
   tot uw dienaar;
nee, zwaar van mond
   en zwaar van tong ben ik!

Die-er-zal-zijn zegt tot hem:
wie heeft er een mond gezet
aan de –rode– mens,
of wíe maakt stom
of doof
of helderziend of blind?-
niet ik, Die-er-zal-zijn?-

welnu, gá!
Ik zal zijn met je mond
en je leren wat je zult verwoorden!

Maar hij zegt: ik bid u, mijn Heer:
zend toch wie uw hand zal zenden!

Dan ontbrandt de toorn van Die-er-zal-zijn
   tegen Mozes
en zegt hij: is Aäron niet je broeder,
   de Leviet?-
ik wéét
dat hij met zijn woord
   het woord zal doen, hij wél!,
en ook: ziedaar, hij trekt uit
   om jou te ontmoeten,
hij ziet jou en is van harte verheugd;

je zult het woord tot hem richten
en hem de woorden in de mond leggen;
en ík,

Ik-zal-zijn,
   met jouw mond en met zijn mond,
en jullie leren
wat jullie moeten doen!-

heeft híj voor jou het woord gericht
   tot de gemeente,-
dan zal het zó zijn: híj zal jou zijn tot mond
en jij zult hem zijn tot God!-

en deze staf neem je in je hand:
daarmee doe je de tekenen!
•

Mozes gáát en keert terug tot Jeter,
   zijn schoonvader;
hij zegt tot hem: ik moet gaan
en terugkeren naar
   mijn broeders in Egypte,-
en zien of ze nog leven!
Jitro zegt tot Mozes: gá tot vrede!

Dan zegt de Ene tot Mozes in Midjan:
gá, keer terug naar Egypte;
want gestorven zijn al de mannen
die jouw ziel hebben gezocht!

Mozes neemt zijn vrouw en zijn zonen,
laat hén rijden op de ezel
en keert terug naar het land van Egypte;
en Mozes neemt de staf van God
   in zijn hand.

Dan zegt de Ene
tot Mozes:
nu je bent gegáán
   om terug te keren naar Egypte,-
zie toe:
alle wonderen
   die ik in jouw hand gelegd heb
zul je doen voor het aanschijn van Farao;
maar ík zal zijn hart sterk laten
en hij zal de gemeente niet heenzenden;

zeggen zul je dan tot Farao:
zó heeft gezegd de Ene:
mijn zoon, mijn eersteling is Israël!-

ik zeg tot u:
zend mijn zoon heen, dat hij mij kan dienen,
en weiger je hem heen te zenden:
ziehier, dan vermoord ík
jóuw zoon, jóuw eersteling!

Het geschiedt onderweg, in het nachtverblijf,
dat hem treft de Ene
en hem zoekt te doden.

Dan neemt Tsipora een stuk rots,
snijdt de voorhuid van haar zoon af
en beroert daarmee zijn voeten;
want, zegt ze,
een bloedbruidegom ben jij voor mij!

Hij zinkt neer, bij hem vandaan;
toen heeft ze gezegd:
‘een bloedbruidegom’,
   vanwege de besnijdenissen.
•

Dan zegt de Ene tot Aäron:
ga heen, Mozes tegemoet, naar de woestijn!
Hij gaat heen;
hij treft hem op de berg Gods en kust hem.

Mozes meldt aan Aäron
alle woorden van de Ene,
   waarmee hij hem heeft uitgezonden
en alle tekenen die hij hem heeft geboden.

Dan gáát Mozes, en Aäron ook;
ze verzamelen
alle oudsten van de zonen Israëls.

Aäron verwoordt
al de woorden
waarmee de Ene tot Mozes heeft gesproken
en hij doet de tekenen
   voor de ogen van de gemeente.

Dan gelóóft de gemeente
en ze horen op!-
omdat de Ene zich heeft bekommerd om
   de zonen Israëls
en omdat hij hun verdrukking heeft gezien;
ze knielen en buigen zich.