| 1 |
Psalm 139 (138) • Domine, probasti. (Voor de koorleider,
v. David, een musiceerstuk.)
Ene, gij hebt mij doorgrond, ✡
gij kent mij.
| |
| 2 |
Gij, gij kent mijn zitten, mijn opstaan, ✡
hebt begrepen mijn denken
van verre.
| |
| 3 |
Gij zijt de maat
van mijn gaan en mijn liggen, ✡
met al mijn wegen zijt gij vertrouwd.
| |
| 4 |
Want er komt geen zin op mijn tong,- ✡
zie Ene,
gij kent haar geheel.
| |
| 5 |
Van achter,
van voren hebt gij mij omklemd, ✡
hebt ge op mij uw handpalm gelegd.
| |
| 6 |
Te wonderbaar is mij dit weten, ✡
te steil,
ik kan er niet bij!
| |
| 7 |
Waar zal ik heen om uw Geest te ontgaan, ✡
waarheen
om voor uw aanschijn te vluchten?
| |
| 8 |
Als ik opstijg ten hemel, zijt gij daar, ✡
kies ik als bed de hel, zie, daar zijt gij!
| |
| 9 |
Al zal ik uitslaan
de vleugels van het morgenrood, ✡
al ga ik wonen
achter de zee,
| |
| 10 |
ook daar zal uw hand mij geleiden, ✡
zal uw rechterhand mij grijpen.
| |
| 11 |
Zeg ik: ‘ach duister, vermaal mij, ✡
nacht
mag voor mij worden het licht!’-
| |
| 12 |
dan is ook duister voor u niet te duister
en nacht is licht als de dag, ✡
de duisternis is
als het licht!
| |
| 13 |
Ja gij, gij hebt verworven mijn nieren, ✡
mij geweven
in de schoot van mijn moeder.
| |
| 14 |
Ik dank u,
dat ik ontzagwekkend
wonderbaarlijk ben geschapen,
uw daden zijn wonderen!- ✡
mijn ziel
erkent dat ten zeerste!
| |
| 15 |
Mijn gebeente was niet verholen
voor u die mij in het verborgene maakte, ✡
ik werd gevlochten
in het onderste der aarde.
| |
| 16 |
Mij, vormeloos nog, zagen uw ogen:
op uw boekrol zijn ze alle geschreven,
dagen die werden gevormd, ✡
toen nog geen van hen er was.
| |
| 17 |
Mij,
hoe kostbaar zijn uw gedachten, o God,- ✡
wat zijn hun hoofdstukken kernachtig!
| |
| 18 |
Wil ik ze tellen,
het zijn er meer dan het zand; ✡
ontwaak ik,
dan nog ben ik samen met u.
| |
| 19 |
Als gij, God, boosheid ombrengt, ✡
mannen van bloed
van mij zullen wijken!-
| |
| 20 |
die van u zeggen: ‘een verzinsel!’, ✡
uw naam opheffen ten leugen.
| |
| 21 |
Zal ik, Ene, uw haters niet haten ✡
en walgen van
wie tegen u opstaan?
| |
| 22 |
Ik ben hen gaan haten,
mijn haat is volstrekt, ✡
zij zijn mij geworden
tot vijanden
| |
| 23 |
Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, ✡
toets mij
en ken mijn gedachten!
| |
| 24 |
Wil zien
of ik op een weg van smart ben, ✡
en leid mij
op een weg naar de eeuwigheid!
| |
