| 1 |
Psalm 147 (146 en 147) Laudate Dominum & Lauda Ierusalem. Alleluia!-
want muziek voor onze God, dat is goed, ✡
ja, lieflijk en passend is een lofzang!
| |
| 2 |
Die Jeruzalem herbouwt is de Ene,- ✡
Israëls verjaagden stuwt hij weer bijeen;
| |
| 3 |
die geneest verbrokenen van hart, ✡
hun verwondingen
verbindt.
| |
| 4 |
Die voor sterren hun aantal uittelt, ✡
voor die alle
uitroept hun namen.
| |
| 5 |
Groot is onze Heer, overvloedig in kracht, ✡
zijn verstand is
niet te tellen;
| |
| 6 |
die gebogenen doet staan is de Ene, ✡
die bozen ten val brengt ter aarde toe.
| |
| 7 |
Buigt voor de Ene met een danklied, ✡
musiceert met de harp voor onze God!-
| |
| 8 |
die met wolkendekens de hemelen afdicht,
die over de aarde aanricht een regen, ✡
die op bergen gras doet ontspruiten;
| |
| 9 |
aan gedierte z’n brood geeft, ✡
de zonen van een raaf
waar zij om roepen.
| |
| 10 |
Niet de paardenkracht bevalt hem, ✡
niet in de schenkels van de man
schept hij behagen:
| |
| 11 |
behagen heeft de Ene in wie hem vrezen, ✡
in wie het verbeiden van zijn vriendschap.
| |
| 12 |
Jeruzalem, o roem de Ene, ✡
o Sion, loof je God!
| |
| 13 |
Want hij heeft de grendels van je poorten
versterkt, ✡
in jouw binnenste gezegend je zonen;
| |
| 14 |
hij, in je gebied de stichter van vrede, ✡
die je met de room van tarwe
verzadigt;
| |
| 15 |
hij die zijn aanzeggingen
ter aarde uitzendt, ✡
met haast
zijn woord dat daarheen snelt;
| |
| 16 |
die sneeuw weggeeft als was het wol, ✡
en rijp
als as in het rond strooit;
| |
| 17 |
in kruimels zijn ijzel neerzendt,- ✡
verschijnt zijn vrieskou,
wateren stollen!
| |
| 18 |
Dan zendt hij zijn woord
en laat ze smelten, ✡
hij laat waaien zijn adem:
wateren vloeien.
| |
| 19 |
Die zijn woord meldde aan Jakob, ✡
aan Israël
zijn inzettingen, zijn regels:
| |
| 20 |
aan geen volk heeft hij zo gedaan;
rechtsregels: de zijne kennen zij niet!- ✡
Alleluia!
| |