| 1 |
Dan spreekt de Ene tot Mozes
op de berg Sinaï en zegt:
| |
| 2 |
spreek
tot de zonen Israëls en zeg tot hen:
wanneer ge kómt in het land
dat ik u ga geven,
laat het land dan sabbat houden,
een sabbat voor de Ene.
| |
| 3 |
Zes jaren bezaai je je veld,
zes jaren snoei je je wijngaard
en zamel je haar opbrengst in.
| |
| 4 |
In het zevende jaar
zal het sjabbat sjabbatoon wezen voor het land,
een sabbat voor de Ene;
je veld zul je niet bezaaien
en je wijngaard niet snoeien!
| |
| 5 |
Wat er opschiet nadat je gemaaid hebt
zul je niet afmaaien
en de druiven waarvan je je moet onthouden
zul je niet afsnijden;
een jaar van sjabbatoon
zal het wezen voor het land.
| |
| 6 |
De sabbat van het land
zal u tot spijze wezen,-
voor jou, je dienaar en je dienstmaagd;
voor je dagloner en de bijwoner
die bij jou te gast zijn;
| |
| 7 |
voor je vee
en voor wat in het wild leeft op het land
zal heel zijn opbrengst wezen, om te eten.
••
| |
| 8 |
Tellen zul je je
zeven sabbatten van járen,-
zeven jaren
zevenmaal;
wezen zullen voor jou
de dagen van zeven sabbatten van jaren:
negenenveertig jaar.
| |
| 9 |
Laat dan rondgaan:
een ramshoorn met geschal,
bij de zevende nieuwemaan
op de tiende na nieuwemaan;
op de ‘dag van de verzoeningen’,
laat ge een ramshoorn rondgaan
in heel uw land.
| |
| 10 |
Héiligen zult ge
het jaar van de vijftig jaar,
en vrijlating uitroepen in het land
voor al zijn bewoners:
een joveel zal het voor u wezen,-
terugkeren zult ge
ieder naar zijn stek,-
ieder naar zijn familie keert ge terug!
| |
| 11 |
Joveel, dát
zal het jaar van de vijftig jaar voor u wezen:
ge zult niet zaaien,-
wat daarin spontaan opschiet
zult ge niet maaien, en
waarvan ge u moet onthouden,
dat zult ge niet afsnijden. | |
| 12 |
Want joveel is het,- iets van
heiliging zal het voor u wezen;
zó van het veld
moogt ge zijn opbrengst wel eten.
| |
| 13 |
In dit jaar van de joveel
keert ge terug,
ieder naar zijn eigen stek.
| |
| 14 |
Wanneer ge iets verkoopt,
bij een verkoop aan je maat,
of iets aankoopt uit de hand van je maat:
dan zult ge elkaar -man en broeders-
niet benadelen.
| |
| 15 |
Rekenend met het getal van jaren
ná de joveel
koop je iets bij je maat;
rekenend met het aantal jaren
van opbrengst
verkoopt hij iets aan jou.
| |
| 16 |
Naarmate het méér jaren zijn
zal hij zijn koopprijs vermeerderen,
en naarmate het minder jaren zijn
vermindert hij zijn koopprijs;
want een aantal ópbrengsten
is het wat hij aan jou verkoopt.
| |
| 17 |
Ge zult elkaar -man en maat-
niet benadelen,-
ontzag zul je hebben voor je God;
want ik, de Ene, ben je God!
| |
| 18 |
Dóen zult ge mijn inzettingen,-
mijn rechtsregels zult ge bewaken
en ze dóen;
dan zult ge veilig wonen in het land.
| |
| 19 |
Geven zal het land zijn vrucht
en eten zult ge tot verzadiging;
zetelen zult ge daarin in veiligheid.
| |
| 20 |
Wanneer ge zult zeggen
‘wat moeten we eten in het zevende jaar?-
zie, we zaaien niet
en zamelen onze opbrengst niet in…’,
| |
| 21 |
dan zal ik in het zesde jaar
mijn zegen over u gebieden;
die maakt de opbrengst goed
voor drie jaren.
| |
| 22 |
Zááien zult ge pas weer
in het achtste jaar,-
eten zult ge van de oude opbrengst;
tot aan het negende jaar,-
tot de opbrengst dáárvan binnenkomt
zult ge de oude eten.
| |
| 23 |
Het land
mag nooit voor immer worden verkocht,
want van mij is het land;
want zwervers en bijwoners zijt gij bij mij.
| |
| 24 |
Bij al het land dat uw eigendom is
zult ge de mogelijkheid van ‘lossing’
geven voor het land.
••
| |
| 25 |
Stel, er raakt een broeder van jou
aan lager wal
en hij heeft iets van zijn eigendom
moeten verkopen:
laat dan zijn ‘losser’ komen
die hem het naaste staat
en loskopen
wat zijn broeder heeft verkocht.
| |
| 26 |
En stel,
voor iemand is er géén ‘losser’,-
maar zijn hand wordt weer toereikend
en hij heeft genoeg gevonden
om zelf los te kopen,
| |
| 27 |
dan verrekent hij de jaren na zijn verkoop,
brengt wat overblijft terug
aan de man aan wie hij het heeft verkocht,-
en keert terug naar zijn bezit.
| |
| 28 |
En als zijn hand
genoeg
om hem terug te geven
níet heeft gevonden,
dan blijft zijn verkoop
in de hand van die hem heeft gekocht
tot aan het jaar van de joveel;
bij de joveel komt het vrij
en keert het bij hem in eigendom terug.
| |
| 29 |
Stel, iemand
verkoopt een woonhuis
in een bemuurde stad,-
blíjven zal zijn recht op ‘lossing’
tot een vol jaar nadat hij het verkocht;
al die dagen blijft zijn recht op lossing.
| |
| 30 |
Als er niet wordt ingelost
tot voor hem een vol jaar
is verstreken,
blijft het huis in de stad
-ook een zonder muur-
voor immer staan op naam
van die het gekocht heeft,-
tot in zijn komende generaties;
het komt niet vrij bij de joveel.
| |
