mocht iemand geven dat je m’n broer was,
gezoogd aan de borsten van mijn moeder!-
trof ik je op straat dan kon ik je kussen,
en ze zouden me er niet om verachten!-

ik zou je voortdrijven,
je dwingen te komen
   in het huis van mijn moeder
   die mij alles leert;
ik zou je laten drinken van kruidige wijn,
van het sap van mijn granaatappels!-

met zijn linkerhand onder mijn hoofd,
en met zijn rechter zou hij mij omhelzen!-

dochters van Jeruzalem,
   ik wil je bezweren:
wat zul je wekken,
   wat de liefde aanwakkeren
   vóórdat zij zelf wil?
••

‘Wie is zij
die opklimt uit de woestijn,
leunend op haar liefste?’
Onder de appelboom wakkerde ik je aan,
daar waar je moeder jou ontving,
daar waar jou ontving
   zij die jou heeft gebaard!-

zet mij als een zegel op je hart,
als een zegel op je arm,
want liefde is sterk als de dood,
hard als de hel is hartstocht;
haar flitsen
zijn flitsen
van vuur, een vlam van de Ene;

vele wateren
kunnen de liefde niet blussen
en rivieren spoelen haar niet weg;
al geeft iemand
   alle geld van zijn huis voor de liefde,
vol verachting zullen ze hem verachten!

‘Wij hebben een klein zusje,
borsten heeft ze nog niet;
wat zullen wij met ons zusje doen
op de dag dat zij wordt besproken?-

als zij een muur was,
dan bouwden we op haar
   een borstwering van zilver;
als zij een deur was
dan sloten we die af
   met een balk van cederhout!’

Ik bén nu een muur
en mijn borsten zijn torens;
toen ben ik door zijn ogen geworden
   tot een vindplaats van vrede!
••

‘Salomo heeft een wijngaard gehad
   in Baäl Hamon;
hij gaf de wijngaard aan de bewakers,-
ieder kwam voor zijn vrucht aan
   met duizend stuks zilver;

mijn wijngaard, die van mij,
   ligt voor mijn aanschijn;
die duizend laat ik aan jou, Salomo,
en tweehonderd
   aan de bewakers van zijn vrucht;

jij die daar zit in de tuinen,
mijn makkers zijn gespitst op je stem,
   laat mij die horen!’

Vlug, mijn liefste,
en lijk op een gazel
  of ga op het bokje van een hinde
op de balsembergen!