| 1 |
In die dagen,
als er weer een talrijke schare is
en zij niets te eten hebben,
roept hij de leerlingen toe
en zegt tot hen:
| |
| 2 |
ik heb deernis over deze schare,
omdat ze nu al drie dagen bij mij blijven
en niets te eten hebben;
| |
| 3 |
en als ik hen vastend loslaat
op hun huis aan,
zullen ze onderweg los van alles raken;
en sommigen van hen zijn van ver weg!
| |
| 4 |
Dan antwoorden zijn leerlingen hem:
waarvandaan zal iemand bij machte zijn
hen te verzadigen met broden
in de woestijn die het hier is?
| |
| 5 |
Hij heeft hun gevraagd:
hoeveel broden hebt ge?,
en zij zeggen: zeven!
| |
| 6 |
Dan kondigt hij aan de schare af
dat ze moeten neervallen op de grond;
hij neemt de zeven broden aan,
doet de dankzegging,
breekt, en geeft aan zijn leerlingen
om voor te zetten,
en zij zetten voor aan de schare.
| |
| 7 |
Ze hebben ook een paar visjes gehad;
hij zegent die
en zegt dat ze ook die moeten voorzetten.
| |
| 8 |
Zij eten en worden verzadigd,
aan overgeschoten brokken halen ze op:
zeven manden.
| |
| 9 |
Ze zijn met zo’n vierduizend geweest.
Dan laat hij hen los.
| |
| 10 |
Meteen stapt hij met zijn leerlingen
de boot in
en komt zo in de delen van Dalmanoeta.
| |
| 11 |
De Farizeeërs komen naar buiten
en beginnen ruzie met hem te zoeken,
door bij hem een teken uit de hemel te zoeken
en hem (zo) op de proef te stellen.
| |
| 12 |
Hij slaakt een zucht, door de Geest in hem,
en zegt: wat zoekt deze generatie een teken?-
amen, zeg ik u:
als aan deze generatie
een teken wordt gegeven!…
| |
| 13 |
Hij laat hen achter,
stapt weer in en vaart* Letterlijk: komt. weg naar de overkant.
| |
| 14 |
Ze vergeten broden mee te nemen,
en behalve één brood
hebben ze in de boot niets bij zich gehad.
| |
| 15 |
Toen heeft hij hun geboden en gezegd:
ziet toe, kijkt uit
voor het zuurdesem van de Farizeeërs
en het zuurdesem van Herodes!
| |
| 16 |
En zij bleven tegen elkaar zeggen
dat ze geen broden hadden.
| |
| 17 |
Als hij daar kennis van krijgt, zegt hij tot hen:
wat blijft ge zeggen dat ge geen broden hebt?-
kunt ge niet denken en begrijpt ge niets?-
is het hart dat ge hebt misschien verhard?-
| |
| 18 |
‘ge hebt ogen maar kijkt niet,
ge hebt oren en hoort niet’ (Jer. 5,21; Ez.12,2)?-
zijt ge niet indachtig,
| |
| 19 |
toen ik de vijf broden heb gebroken
voor de vijfduizend,
hoeveel korven met brokken
ge vol hebt opgehaald?
Ze zeggen tot hem: twaalf!
| |
| 20 |
En toen met de zeven voor de vierduizend,
hoeveel manden vol brokken
ge toen hebt opgehaald?
En zij zeggen: zeven!
| |
| 21 |
Hij heeft tot hen gezegd:
en nog begrijpt ge het niet?
| |
| 22 |
Zij komen aan in Betsaïda.
Ze brengen een blinde bij hem,
en roepen hem te hulp,
of hij hem wil aanpakken.
| |
| 23 |
Hij neemt de blinde bij de hand
en als hij hem buiten het dorp
heeft gebracht, spuugt hij in zijn ogen,
legt hem de handen op en vraagt hem:
kun je al kijken?
| |
| 24 |
Hij kijkt op, en heeft gezegd:
ik bekijk de mensen,
omdat ik (ze) zie als bomen,-
die rondwandelen!
| |
| 25 |
Vervolgens legt hij wéér de handen
op zijn ogen,
en (nu) kijkt hij scherp en is hersteld,
hij is alles tot in de verte
helder gaan aankijken.
| |
| 26 |
Hij zendt hem uit, naar zijn huis,
en zegt: als je maar niet in het dorp komt!
| |
| 27 |
Dan komt Jezus met zijn leerlingen
naar buiten,
naar de dorpen van Caesarea Filippi;
onderweg heeft hij zijn leerlingen
een vraag gesteld en tot hen gezegd:
wie zeggen de mensen dat ik ben?
| |
| 28 |
En zij zeggen tot hem, zij zeggen:
Johannes de Doper, en anderen: Elia,
maar anderen: een van de profeten!
| |
| 29 |
En zelf heeft hij hun de vraag gesteld:
maar wie zegt gíj dat ik ben?
Ten antwoord zegt Petrus tot hem:
ú bent de Gezalfde!
| |
| 30 |
Hij zegt hun bestraffend dat ze
dat aan niemand over hem mogen zeggen.
| |