Maar ook heeft hij tot de leerlingen gezegd:
er is zomaar een mens geweest, een rijke,
die een huismeester had
en deze werd bij hem aangeklaagd
als een verkwister van zijn bezittingen.

Hij laat hem roepen en zegt tot hem:
wat hoor ik nu over je?-
geef maar de afrekening
over je huismeesterschap,
want huismeester vermag je niet meer te zijn!

Maar dan zegt de huismeester bij zichzelf:
wát moet ik doen?,
omdat mijn heer het huismeesterschap
van mij afneemt?-
voor spitten ben ik niet sterk genoeg
en voor schooien schaam ik mij!-

ik onderken wat ik moet doen om te zorgen,
wanneer ik uit
het huismeesterschap gezet word,
dat ze me zullen verwelkomen in hun huizen!

Toen hij eenieder van
de schuldenaars van zijn heer
bij zich had geroepen,
heeft hij tot de eerste gezegd:
hoeveel ben je schuldig aan mijn heer?

Maar hij zegt: honderd vaten olijfolie.
Maar hij zegt tot hem:
pak je papieren, ga zitten
en schrijf vlug vijftig!

Vervolgens zegt hij tot een ander:
maar jij, hoeveel ben jij schuldig?-
maar hij zegt: honderd mudden tarwe.
En hij zegt tot hem:
pak je papieren en schrijf tachtig!

En de heer prijst de
huismeester vol ongerechtigheid
omdat hij zo verstandig heeft gedaan,-
‘omdat de zonen van deze wereldtijd
verstandiger zijn dan de zonen van het licht
jegens hun generatie’.

Ook ík zeg u: maakt u vrienden
uit de mammon der ongerechtigheid,
opdat, wanneer die u verlaat,
ze u zullen verwelkomen
in de eeuwige tenten!-