Maar hij roept de twaalf bijeen
en geeft hun macht en gezag
over alle demonieën
en om ziekten te genezen.

Hij zendt hen uit
om het koningschap van God te prediken
en (de zieken) te helen.

Hij zegt tot hen:
neemt niets mee voor onderweg,-
geen staf, geen reiszak,
geen brood en geen geld,
en ook moet ge geen twee hemden
hebben;

en welk huis ge moogt binnengaan,-
verblijft daar totdat ge daaruit weggaat!-

en overal waar ge niet welkom zijt,-
schudt, als ge uit die stad weggaat,
het stof van uw voeten,
tot een getuigenis tegen hen!

Maar ze zijn gegaan, eropuit,
en her en der gegaan, de dorpen langs,
allerwegen verkondigend en genezend.

Maar Herodes de viervorst
hoort van alle dingen die geschieden.
Hij is in verlegenheid geraakt
doordat door sommigen wordt gezegd
dat Johannes is opgewekt uit de doden,

door sommigen dat Elia is verschenen
en door anderen dat
een van de profeten van vroeger
is opgestaan.

Maar Herodes zegt:
Johannes heb ík onthoofd; wie is dan híj
over wie ik zulke dingen hoor?
En hij is ernaar gaan zoeken om hem te zien.

Bij hun terugkeer
verhalen de apostelen hem
al wat ze hebben gedaan.
Hij neemt hen bij zich en wijkt uit, alleen,
naar een stad met roepnaam Betsaïda.

Maar de scharen krijgen er kennis van
en volgen hem;
hij heeft ze verwelkomd
en heeft tot hen gesproken
van het koningschap van God,
en die genezing nodig hadden heeft hij geheeld.

Maar de dag begint te dalen;
de twaalf komen tot hem en zeggen:
laat de schare met rust,
opdat zij trekken
naar de dorpen en velden rondom
en rust en voedsel vinden,
omdat we hier zijn op een plek
van enkel woestijn!

Maar hij zegt tot hen:
geven jullie eten aan hen!
Zij zeggen:
er zijn voor ons niet meer dan
vijf broden en twee vissen;
of moeten wíj vertrekken en
spijzen kopen voor heel deze gemeenschap?

Want het zijn
zo’n vijfduizend mannen geweest.
Maar hij zegt tot zijn leerlingen:
laat ze gaan neerliggen
in liggingen van zo’n vijftig!

Ze doen zo en laten allen neerliggen.

Maar hij neemt de vijf broden
en de twee vissen,
kijkt op naar de hemel en zegent ze.
Hij breekt ze en geeft ze aan de leerlingen
om voor te zetten aan de scharen.

En die eten en worden verzadigd, állen.
Het overschot aan brokken
dat door hen wordt opgehaald
is twaalf korven.

Het geschiedt
als hij om te bidden alleen is
dat zijn leerlingen bij hem zijn
en hij hun een vraag stelt en zegt:
wie zeggen de scharen dat ik ben?

Maar zij antwoorden en zeggen:
Johannes de Doper;
anderen: Elia, anderen
dat een profeet, iemand van de vroegeren,
is opgestaan.

Maar hij zegt tot hen: en gíj,
wie zegt gíj dat ik ben?
Petrus antwoordt en zegt:
de gezalfde van God!

Maar bestraffend kondigt hij aan hen af
dit aan niemand te zeggen,

omdat -zegt hij- de mensenzoon
vele dingen zal moeten lijden
en door de oudsten, heiligdomsoversten
en schriftgeleerden verworpen zal worden;
hij zal ter dood gebracht worden
en ten derden dage worden opgewekt!

Maar tot allen heeft hij gezegd:
als iemand het wil: achter mij aan komen,
dan moet hij zichzelf verloochenen
en zijn kruis opheffen,-
dagelijks!- en mij volgen;

want wie zijn lijf-en-ziel wil redden
zal haar verliezen;
maar wie zijn lijf-en-ziel zal verliezen
omwille van mij, die zal haar redden;

want wat is een mens ermee gebaat
als hij de hele wereld wint
maar zichzelf verliest
of wordt beschadigd?-

want wie zich
voor mij en mijn woorden schaamt,
voor hem zal de mensenzoon zich schamen
wanneer hij komt in zijn glorie
en die van de Vader
en van de heilige engelen;

maar ik zeg u: het is waar,
enkelen zijn er onder hen die hier staan
die de dood niet zullen proeven
voordat zij het koningschap van God
hebben gezien!

Maar het geschiedt zo’n acht dagen later
na deze woorden
dat hij Petrus, Jakobus en Johannes
meeneemt
en opklimt naar het bergland,
om te aanbidden.

En het geschiedt terwijl hij bidt
dat het aanzien van zijn aanschijn
anders wordt
en zijn kleding stralend wit.

En zie, twee mannen
hebben met hem samengesproken;
het zijn Mozes en Elia geweest,
die, te zien in glorie,
hem zijn uittocht hebben aangezegd