| 38 |
En zie, een man uit de schare schreeuwt
en zegt: leermeester, ik smeek je
een blik te werpen op mijn zoon;
omdat hij eniggeborene voor mij is!,
| |
| 39 |
en zie, een geest neemt bezit van hem
en plotseling krijst hij en
laat hem stuiptrekken en schuimbekken,
en als hij hem heeft gebroken
wijkt hij nauwelijks van hem;
| |
| 40 |
ik heb je leerlingen gesmeekt
of zij hem willen uitwerpen,
maar zij hebben de kracht niet!
| |
| 41 |
Maar ten antwoord zegt Jezus:
o ongelovig en verworden geslacht,
tot wanneer zal ik bij u zijn en u verdragen?-
jij, breng je zoon hier!
| |
| 42 |
Maar hij is nog niet eens bij hem gekomen
als de demonie hem verscheurt
en hem heen en weer schudt.
Maar Jezus bestraft de onreine geest;
hij heelt de jongen
en geeft hem terug aan zijn vader.
| |
| 43 |
Maar allen zijn uit het veld geslagen
over de grootheid van God.
Maar terwijl allen zich verwonderen
over alle dingen die hij heeft gedaan,
zegt hij tot zijn leerlingen:
| |
| 44 |
gij, knoopt deze woorden in uw oren:
ja, de mensenzoon zal weldra worden
overgegeven in handen van mensen!
| |
| 45 |
Maar zij hebben deze uitspraak
niet kunnen kennen;
hij bleef voor hen verhuld,
zodat ze hem niet konden vatten;
en ze zijn bevreesd geweest
om hem een vraag te stellen
over deze uitspraak.
| |
| 46 |
Maar er komt een twistgesprek
bij hen op
over wie van hen de grootste is.
| |
| 47 |
Maar als Jezus weet krijgt
van dit twistgesprek van hun hart,
neemt hij een jongetje bij de hand,
laat het naast hem staan
| |
| 48 |
en zegt tot hen: wie dit jongetje
verwelkomt in mijn naam,
verwelkomt mij;
en wie mij verwelkomt,
verwelkomt wie mij zendt;
ja, de kleinste
die zich onder u allen bevindt,
die is dan groot!
| |
| 49 |
Maar ten antwoord zegt Johannes:
meester, we hebben iemand gezien
die in uw naam demonieën uitwerpt,
en we hebben het hem verhinderd,
omdat hij niet met ons volgt!
| |
| 50 |
Maar Jezus zegt tot hen: verhindert het niet!-
want wie niet tegen u is, is vóór u!
| |
| 51 |
Maar het geschiedt
als de dagen van zijn opneming
in vervulling gaan
dat hij zijn aanschijn strak erop richt
om naar Jeruzalem te trekken
| |
| 52 |
en voor zijn aanschijn
aankondigers uitzendt.
Zij vertrekken en komen binnen
in een dorp van Samaritanen
om voor hem (een en ander) gereed te maken.
| |
| 53 |
En die verwelkomen hem niet,
omdat zijn aanschijn
is geweest: trekkend naar Jeruzalem.
| |
| 54 |
Maar als ze dat zien,
zeggen de leerlingen
Jakobus en Johannes:
heer, wil je dat we zeggen
dat ‘vuur van de hemel zal
neerdalen en hen zal verteren’ (2 Kon. 1,10-12)?
| |
| 55 |
Maar hij keert zich om en bestraft hen;
Hij zegt: ge weet niet
wat voor geest u bezielt!
| |
| 56 |
Ze vertrekken naar een ander dorp.
| |