| 1 |
Maar* Johannes gebruikt vaak het woord ‘maar’ zonder dat een tegenstelling lijkt bedoeld. Soms wordt daarmee iets opmerkelijks of onverwachts aangekondigd, soms slechts een tussenzin. er is iemand ziek geweest:
Lazarus, uit Betanië,
uit het dorp van Maria
en haar zuster Marta.
| |
| 2 |
Maar het is (de) Maria geweest
die de Heer heeft gebalsemd met mirre
en zijn voeten heeft afgeveegd
met haar haren
wier broer Lazarus ziek is geworden.
| |
| 3 |
Dan zenden de zusters bericht aan hem
en laten zeggen:
heer zie, hij wiens vriend gij zijt is ziek!
| |
| 4 |
Maar als Jezus dat hoort, zegt hij:
deze ziekte is niet ten dode
nee, voor de verheerlijking van God,-
opdat door haar de zoon van God
zal worden verheerlijkt!
| |
| 5 |
Maar Jezus heeft Marta liefgehad,
en haar zuster en Lazarus.
| |
| 6 |
Zodra hij dan hoort dat hij ziek is,-
tóen is hij gebleven
op die plaats waar hij was
twee dagen lang,
| |
| 7 |
vervolgens, daarna,
zegt hij tot zijn leerlingen:
laten we weer naar Judea gaan!
| |
| 8 |
De leerlingen zeggen tot hem:
rabbi, nu net hebben de Judeeërs
ernaar gezocht u te stenigen,
en weer gaat ge daarheen?
| |
| 9 |
Jezus antwoordt:
zijn er geen twaalf uren per dag?-
zolang iemand overdag rondwandelt
stoot hij nergens tegenaan,
omdat hij het licht van deze wereld
kan bekijken,
| |
| 10 |
maar als iemand rondwandelt in de nacht
stoot hij zich,
omdat het licht niet in hem is!
| |
| 11 |
Dát zegt hij;
en daarna zegt hij tot hen:
Lazarus, onze vriend, is gaan rusten;
echter, ik trek erheen
om hem uit die slaap te halen!
| |
| 12 |
Dan zeggen zijn leerlingen tot hem:
heer, als hij is gaan rusten
zal hij worden gered!
| |
| 13 |
Maar Jezus heeft gesproken over zijn dood,
maar zij denken dat hij spreekt
over de rust van de slaap!
| |
| 14 |
Dus dán zegt Jezus hun onomwonden:
Lazarus is gestorven,-
| |
| 15 |
en ik verheug mij om u,-
opdat ge gaat gelóven,
omdat ik daar niet ben geweest;
echter, laten we naar hem toe gaan!
| |
| 16 |
Dan zegt Tomas,
die Tweeling genoemd wordt,
tot de mede-leerlingen:
laten óók wij gaan,
opdat wij met hem sterven!
| |
| 17 |
Als Jezus dan aankomt vindt hij hem
reeds vier dagen toevende in de gedenkplaats.
| |
| 18 |
Maar Betanië is dicht bij Jeruzalem geweest,
op zo’n vijftien stadiën afstand;
| |
| 19 |
maar velen uit de Judeeërs
zijn al aangekomen bij Marta en Maria
om hen te troosten over hun broer.
| |
| 20 |
Zodra Marta dan hoort dat Jezus aankomt,
gaat zij hem tegemoet;
maar Maria is in het huis blijven zitten.
| |
| 21 |
Dan zegt Marta tot Jezus:
heer, als u hier was geweest
zou mijn broer niet zijn gestorven;
| |
| 22 |
ook nu weet ik:
wat u God ook zou vragen,
God zal het u geven!
| |
| 23 |
Jezus zegt tot haar:
hij zal opstaan, je broer!
| |
| 24 |
Marta zegt tot hem: ik weet dat,
omdat hij zal opstaan bij de opstanding
ten laatsten dage!
| |
| 25 |
Jezus zegt tot haar:
ík ben
de opstanding en het leven;
wie gelooft in mij zal leven,
ook als hij sterft;
| |
| 26 |
en al wie leeft en gelooft in mij
zal niet sterven tot in de eeuwigheid;
gelóóf je dat?
| |
| 27 |
Zij zegt tot hem: ja, Heer,-
ík ben gaan geloven
dat u de Gezalfde bent,
de zoon van God die tot de wereld komt!
| |
| 28 |
Dat gezegd hebbend gaat zij weg
en roept Maria, haar zuster.
Zachtjes zegt ze: de leermeester is er
en roept je!
| |
| 29 |
Maar zíj, zodra ze dat hoort,
ontwaakt haastig,-
en is bij hem gekomen.
| |
| 30 |
Maar Jezus is nog niet aangekomen
in het dorp
nee, hij is nog op de plaats geweest
waar Marta hem heeft ontmoet.
| |