| 6:6 |
En ik hoorde iets als een stem
te midden van de vier levende wezens
zeggen:
een maat tarwe voor een dagloon
en drie maten gerst voor een dagloon,
en breng geen schade toe aan de olie
en de wijn!
| |
| 6:7 |
En toen hij het vierde zegel opende,
hoorde ik de stem
van het vierde levende wezen roepen:
kom!
| |
| 6:8 |
En ik zag,
en zie:
een vaal paard,
en die daarop gezeten was,
diens naam was ‘de dood’,
en het schimmenrijk volgde hem;
hun werd macht gegeven
over het vierde deel van de aarde
om te doden met het zwaard
en met de honger en de pest
en door de beesten van de aarde.
| |
| 6:9 |
En toen hij het vijfde zegel opende,
zag ik onder het altaar
de zielen van hen die geslacht zijn
vanwege het woord Gods
en het getuigenis dat zij hadden.
| |
| 6:10 |
En zij schreeuwden met grote stem,
zeggend:
hoe lang nog, Meester,
heilige en waarachtige,
voordat gij oordeelt en ons bloed wreekt
aan hen die op de aarde wonen?
| |
| 6:11 |
En aan ieder van hen
werd een wit gewaad gegeven.
En aan hen werd gezegd
nog een korte tijd te rusten,
totdat ook het getal
van hun mededienaren en broeders
vol zou zijn,
die gedood zouden worden evenals zijzelf.
| |
| 6:12 |
En ik zag, toen hij het zesde zegel opende:
er geschiedde een grote aardbeving
en het geschiedde dat de zon
zwart werd als een haren rouwzak,
en het geschiedde dat de gehele maan
werd als bloed.
| |
| 6:13 |
De sterren vielen van de hemel op de aarde,
zoals een vijgenboom
zijn onrijpe vruchten afwerpt
wanneer hij door een sterke wind
geschud wordt.
| |
| 6:14 |
En de hemel week terug
zoals een boekrol die wordt opgerold,
en bergen en eilanden
werden alle van hun plaats gerukt.
| |
| 6:15 |
En de koningen van de aarde
en de grootheden
en de oversten over duizend
en de rijken en de sterken,
en iedere dienstknecht en vrije,
zij verborgen zich in de spelonken
en de rotsen van de bergen.
| |
| 6:16 |
En zij zeiden tot de bergen en de rotsen:
valt op ons en verbergt ons
voor het aangezicht
van hem die zetelt op de troon
en voor de toorn van het lam,
| |
| 6:17 |
want de grote dag van hun toorn is gekomen,
en wie kan staande blijven?
| |
| 7:1 |
Daarna zag ik vier engelen staan
bij de vier hoeken van de aarde,
die de vier winden van de aarde vasthielden,
zodat er geen wind kon waaien
over land of zee of enige boom.
| |
| 7:2 |
En ik zag een andere engel opkomen
vanwaar de zon opgaat:
hij had het zegel van de levende God
en schreeuwde met grote stem
tot de vier engelen
aan wie het gegeven was
om schade toe te brengen aan de aarde
en de zee,
| |
| 7:3 |
en zei:
brengt geen schade toe aan de aarde
of de zee of de bomen,
voordat wij de dienaars van onze God
verzegeld hebben op hun voorhoofd!
| |
| 7:4 |
En ik hoorde het aantal van de verzegelden:
honderdvierenveertigduizend verzegelden
uit alle stammen van de kinderen Israëls;
| |
| 7:5 |
uit de stam Juda twaalfduizend verzegelden,
uit de stam Ruben twaalfduizend,
uit de stam Gad twaalfduizend,
| |
| 7:6 |
uit de stam Aser twaalfduizend,
uit de stam Naftali twaalfduizend,
uit de stam Manasse twaalfduizend,
| |
| 7:7 |
uit de stam Simeon twaalfduizend,
uit de stam Levi twaalfduizend,
uit de stam Issachar twaalfduizend,
| |
| 7:8 |
uit de stam Zebulon twaalfduizend,
uit de stam Jozef twaalfduizend,
uit de stam Benjamin twaalfduizend
verzegelden.
| |
| 7:9 |
Daarna zag ik,
en zie:
een grote schare die niemand tellen kon,
uit alle volken en stammen,
gemeenschappen en talen,
staande vóór de troon en vóór het lam,
gekleed in witte gewaden,
met palmtakken in hun handen;
| |
| 7:10 |
en zij schreeuwen met grote stem, zeggend:
de redding is aan onze God,
die zetelt op de troon, en aan het lam!
| |
| 7:11 |
En alle engelen stonden rondom de troon
met de oudsten en de vier levende wezens,
en zij vielen voor het aanschijn van de troon
op hun aanschijn;
zij brachten God hulde en zeiden:
| |
| 7:12 |
amen!-
de zegen, de glorie en de wijsheid,
de dankzegging en de eer, de kracht
en de sterkte
aan onze God, tot in de eeuwen
der eeuwen;
amen!
| |
| 7:13 |
En een van de oudsten
antwoordde mij met de woorden:
die daar, met hun witte gewaden,
wie zijn zij en waar komen zij vandaan?
| |
| 7:14 |
En ik zei hem:
mijn heer, gíj weet het!
En hij zei tot mij:
dat zijn zij
die uit de grote verdrukking komen;
zij hebben hun gewaden gewassen
en witgemaakt in het bloed van het lam;
| |
| 7:15 |
daarom zijn zij voor het aanschijn
van de troon van God
en vereren hem dag en nacht in zijn tempel;
en die zetelt op de troon
zal zijn tent over hen uitspannen;
| |
| 7:16 |
zij zullen geen honger en dorst meer hebben,
de zon noch enige andere hitte
zal op hen vallen,
| |
| 7:17 |
want het lam in het midden van de troon
zal hun herder zijn
en hun de weg wijzen
naar de waterbronnen van het leven;
en God zal iedere traan uit hun ogen
wegwissen!
| |
| 8:1 |
En toen hij het zevende zegel opende,
geschiedde er een stilte in de hemel
van ongeveer een half uur.
| |