| 1 |
Na al deze besproken zaken
is het spreken van de Ene aan Abram
geschied
in de aanschouwing, en het heeft gezegd:
vrees niet, Abram!-
ik ben voor jou een schild,
je loon, zeer overvloedig.
| |
| 2 |
Abram zegt:
mijn Heer, Ene!, wat zult gij mij geven
nu ik moedernaakt heenga?-
de ben mesjek,
de zoon-voor-het-bezit van mijn huis
is híj, de damesek, Damascener Eliëzer,
| |
| 3 |
en, zegt Abram:
ziehier, míj
hebt ge geen zaad gegeven;
hierdoor is de ‘zoon van mijn huis’
mijn erfgenaam!
| |
| 4 |
Hier is het spreken van de Ene tot hem,
het heeft gezegd:
niet hij zal van jou erven,-
nee, alleen een die uittrekt
uit je ingewanden,
die zal van je erven!
| |
| 5 |
Hij laat hem uittrekken, naar buiten,
en zegt: kijk toch naar de hemel
en tel eens de sterren
als je bij machte bent ze te tellen!
En hij zegt tot hem:
zó zal het worden, jouw zaad!
| |
| 6 |
Hij heeft vertrouwd op de Ene;
die heeft hem dat gerekend
als gerechtigheid.
| |
| 7 |
Hij zegt tot hem:
ik ben de Ene,
die je heeft laten uittrekken uit Oer Kasdiem
om jou dit land te geven om het te beërven!
| |
| 8 |
Maar hij zegt:
mijn Heer, Ene,
waarbij zal ik wéten dat ik het beërf?
| |
| 9 |
Hij zegt tot hem:
neem voor mij een kalf van drie jaar,
een geit van drie jaar
en een ram van drie jaar,
een tortel en een duif!
| |
| 10 |
Hij neemt voor hem die alle,
deelt ze middendoor
en geeft elk deel (zijn plaats)
als ‘man ontmoet makker’;
de vogels heeft hij niet gedeeld.
| |
| 11 |
Dan daalt de gier neer op de stukken aas;
Abram keert ze af.
| |
| 12 |
Het geschiedt: de zon komt thuis
en een verdoving is over Abram gevallen,
en zie, angst, dikke duisternis, valt over hem.
| |
| 13 |
Hij zegt tot Abram:
weten, heel goed weten moet je
dat je zaad zwerver-te-gast zal worden,
in een land niet van hen;
knechten zullen ze hen,
en knevelen,-
vierhonderd jaar lang;
| |
| 14 |
maar ook zal ik het volk
waarvan zij knechten zullen zijn
berechten;
daarna zullen ze uittocht houden
met groot bezit
| |
| 15 |
en jij zult bij je vaderen aankomen in vrede;
je zult worden begraven in goede grijsheid;
| |
| 16 |
een vierde geslacht,
die zullen terugkeren naar hier;
want niet tot vrede gebracht is het onrecht
van de Amoriet tot hiertoe!
| |
| 17 |
Dan geschiedt het: de zon is thuisgekomen
en nachtdonkerte is geschied,-
en ziedaar: een rokende oven
en een fakkel vuur,
die is overgestoken
tussen deze stukken door.
| |
| 18 |
Op díe dag
heeft de Ene met Abram
een verbond gesmeed en gezegd:
aan jouw zaad
heb ik dit land gegeven
van de rivier van Egypte
tot de grote rivier, de rivier de Eufraat;
| |
| 19 |
met de Keniet, met de Keniziet en
met de Kadmoniet;
| |
| 20 |
met de Chitiet, met de Periziet
en met de Refaïem;
| |
| 21 |
met de Amoriet en met de Kanaäniet,
met de Girgasjiet en met de Jeboesiet!
••
| |