Jakob heft zijn ogen op en ziet: daar komt Esau, met bij zich vierhonderd man. Hij deelt de hem geborenen in bij Lea en bij Rachel en bij de twee slavinnen.
Hij zet de slavinnen en hun geborenen in de kopgroep; Lea en haar geborenen dáárachter, en Rachel met Jozef dáárachter.
3
Zelf is hij vóór hun aanschijn uit overgestoken en heeft zich zeven malen ter aarde gebogen,- totdat hij genaderd was tot zijn broer.
4
Esau snelt hem tegemoet, omarmt hem, valt hem om de hals en kust hem; ze wenen.
5
Als hij zijn ogen opheft en de vrouwen en de geborenen ziet zegt hij: wie heb je hier?- en híj zegt: de mij geborenen waarmee God je dienaar heeft begenadigd!
6
De slavinnen treden naderbij, zij met uit hen geborenen en buigen zich neer.
7
Dan treedt ook Lea naderbij en wie uit haar geboren zijn en buigen zich neer; daarna is Jozef aangetreden en Rachel, en buigen zij.
8
Hij zegt: wat wil jij met heel dit leger dat ik aantrof?- hij zegt: dat is om genade te vinden in de ogen van mijn heer!
9
Maar dan zegt Esau: ik heb óvervloed!- broer van mij, worde voor jou wat van jou is!
10
Jakob zegt: o nee!- als ik echt genade heb gevonden in je ogen, zul je mijn broodgift uit mijn hand aannemen!- daarom, dat ik je aanschijn gezien heb zoals men het aanschijn van God ziet, en je welbehagen hebt in mij!-
11
neem toch mijn zegening aan waarmee ik tot jou ben gekomen, omdat God mij genadig is geweest en omdat ik alles heb!- hij dringt zó bij hem aan dat hij het aanneemt.