| 36 |
worden zal het eten tot een voorraad
voor het land
voor de zeven jaren van honger
die er in het land van Egypte zullen wezen;
zo zal het land niet door de honger
worden verscheurd!
| |
| 37 |
Góed is het woord in de ogen van Farao,-
en in de ogen van al zijn dienaars.
| |
| 38 |
Farao zegt tot zijn dienaars:
is er ooit iemand te vinden als deze
een man
in wie de adem van God is?
| |
| 39 |
Farao zegt tot Jozef:
nadat God jou dit alles heeft doen weten
is er niemand zo oordeelkundig en wijs als jij;
| |
| 40 |
jíj zult wezen over mijn huis,
en heel mijn gemeenschap
zal jouw mond kussen;
alleen op de troon zal ik groter zijn dan jij!
| |
| 41 |
Dan zegt Farao tot Jozef:
zie, ik heb jou gegeven
over al het land van Egypte!
| |
| 42 |
Farao trekt de ring van zijn hand
en geeft haar Jozef aan de hand;
hij kleedt hem met fijn-linnen gewaden
en legt hem een gouden ketting om de hals.
| |
| 43 |
Hij laat hem rijden
in het tweede rijtuig dat hij heeft
en ze roepen voor zijn aanschijn uit:
avreech!,- de zegen!
Zo geeft hij hem
over heel het land van Egypte.
| |
| 44 |
Farao zegt tot Jozef: ík ben de farao;
maar buiten jou om
zal niemand zijn hand en zijn voet opheffen
in heel het land van Egypte!
| |
| 45 |
Dan roept Farao als naam van Jozef uit:
Tsafenat Paneach,
en hij geeft hem Asnat,
de dochter van Poti Fera,
priester van On, tot vrouw;
en Jozef trekt uit over het land van Egypte.
| |
| 46 |
Jozef is een zoon van dertig jaar
als hij staat
voor het aanschijn van Farao,
de koning van Egypte;
dan trekt Jozef weg van voor het aanschijn
van Farao,
en steekt over door heel het land van Egypte.
| |
| 47 |
Het land dóet het
in de zeven jaren van de verzadiging,-
bij handen vol!
| |
| 48 |
Hij vergaart
al het eten van de zeven jaren
die er geweest zijn in het land van Egypte
en geeft de steden eten (in voorraad);
het eten van het veld van de stad,-
dat om haar heen ligt,
heeft hij daarbinnen (in voorraad) gegeven.
| |
| 49 |
Zo hoopt Jozef koren op,
als het zand der zee zo zéér veel,
totdat hij ophield het te tellen,
omdat niemand het kon tellen!
| |
| 50 |
Aan Jozef zijn gebaard
eentweetal zonen,
voordat het jaar van de honger kwam;
die heeft Asnat hem gebaard,
de dochter van Poti Fera,
de priester van On.
| |
| 51 |
Jozef roept als naam van de eersteling uit:
Manasse,- die doet vergeten,
‘want doen vergeten heeft God mij
al mijn moeite
en heel het huis van mijn vader’.
| |
| 52 |
En als naam van de tweede
heeft hij uitgeroepen: Efraïm,- dubbelvrucht,
‘want vruchtdragend heeft God mij gemaakt
in het land van mijn vernedering.’
| |
| 53 |
Dan eindigen
de zeven jaren van de verzadiging
die er geweest is op het land van Egypte,-
| |
| 54 |
en vangen de zeven jaren
van de honger aan,
zoals Jozef heeft gezegd;
er geschiedt honger in alle landen,
maar in heel het land van Egypte
is er brood geweest.
| |
| 55 |
Als heel het land van Egypte hongert
en de gemeenschap
tot Farao schreeuwt om het brood,
zegt Farao tot heel Egypte: gaat tot Jozef!-
wat hij u zal zeggen, doet dat!
| |
| 56 |
Honger is er geweest
over heel het aanschijn van het aardland;
dan opent Jozef alles dat iets bevat
en verkoopt het aan Egypte,-
zo sterk wordt de honger
in het land van Egypte.
| |
| 57 |
Van heel het aardland
zijn ze op Egypte aangekomen
om in te kopen bij Jozef;
want sterk is de honger geworden
op heel het aardland.
| |