Geen enkele weduwe of wees
   zul je vernederen;

als je die tóch in vernedering vernedert,
ja, als die het
   schreeuwend uitschreeuwt tot mij,
zal ik, één-en-al-oor, zijn geschreeuw hóren!-

ontbranden zal mijn toorn en
ombrengen zal ik jullie met het zwaard;
worden zullen jullie vrouwen: weduwen,
en je zonen: wezen!
•

Als je zilvergeld leent aan mijn gemeenschap,
aan de arme in je gemeenschap,
zul je voor hem
   niet als een geldschieter wezen:
ge zult hem geen rente opleggen.

Als je als pand
   de mantel van je naaste te pand neemt:
vóór de thuiskomst van de zon
   zul je die naar hem laten terugkeren;

want dát is zijn bedekking, dát alleen;
dát is zijn mantel voor zijn huid;
waarin zal hij anders slapen?
Zo zal het wezen: als hij tot mij schreeuwt
zal ik hóren, want ik ben genadig!
••

Gód zul je niet vervloeken,-
en een verhevene in je gemeenschap
   niet verwensen.

Je volheid en je overvloed
   zul je niet achterhouden:
de eersteling van je zonen geef je aan mij.

Zo zul je doen met je os en je wolvee;
zeven dagen zal hij bij zijn moeder wezen,-
op de achtste dag geef je hem aan mij.

Mannen van toeheiliging
   zult ge voor mij wezen!
Vlees, op het veld verscheurd,
   zult ge niet eten,-
de hond zult ge het toewerpen!
••