| 18 |
ziehier,
ik laat morgen om deze tijd neerregenen
een zeer zware hagel;
zoals er niet over Egypte geweest is
van de dag van zijn grondvesting tot nu;
| |
| 19 |
welnu,
zend mensen uit, beveilig uw levende have
en al wat er van u is op het veld;
alles, mens en dier,
dat aangetroffen wordt op het veld
en niet is verzameld bij het huis,-
daalt over hen de hagel neer
dan zullen ze sterven;
| |
| 20 |
hij die ontzag heeft
voor het woord* Zie hierboven. van de Ene
onder de dienaars van Farao,
laat zijn dienaars en have
vluchten naar de huizen;
| |
| 21 |
en wie zijn hart niet richt
naar het woord* Zie hierboven. van de Ene
laat zijn dienaars en zijn have
achter op het veld!
•
| |
| 22 |
Dan zegt de Ene tot Mozes:
strek je hand uit tegen de hemelen,
en het geschiedt: hagel
op alle land van Egypte,-
over mens en over dier
en over alle kruid des velds
op het land van Egypte!
| |
| 23 |
Dan strekt Mozes die staf van hem uit,
tegen de hemelen,
en de Ene
heeft gegeven: donderstemmen en hagel;
vuur schiet ter aarde;
hagel laat hij regenen, de Ene,
op het land van Egypte.
| |
| 24 |
Het geschiedt: hagel
en vuur
dat tussen de hagel door schiet,-
zeer zwaar,
zoals niet is voorgekomen
in heel het land van Egypte
sinds het is voorgekomen als een volk.
| |
| 25 |
Zo slaat de hagel
op heel het land van Egypte
al wat op het veld is neer,-
van mens tot dier;
alle kruid van het veld
heeft de hagel geslagen,
elke boom op het veld gebroken.
| |
| 26 |
Alleen in het land van Gosjen,
daar waar de zonen Israëls waren,
is geen hagel geweest.
| |
| 27 |
Dan zendt Farao iemand
en roept om Mozes en om Aäron,
en zegt tot hen: ik heb gezondigd,
deze keer;
de Ene is de rechtvaardige,
en ík en mijn gemeenschap
zijn de boosdoeners;
| |
| 28 |
bidt tot de Ene,-
tevéél
is er geweest aan
donderstemmen van God en hagel;
ik zal u heenzenden,-
ge zult niet langer stilstaan!
| |
| 29 |
Mozes zegt tot hem:
zodra ik de stad ben uitgetrokken
zal ik mijn handpalmen
uitspreiden tot de Ene;
de donderstemmen zullen ophouden
en de hagel zal er niet langer wezen,
opdat u weet
dat het land is van de Ene;
| |
| 30 |
en van u en uw dienaren
weet ik
dat ge nog geen ontzag hebt
voor het aanschijn van de Ene, God!
| |
| 31 |
Het vlas en de gerst zijn stukgeslagen,
want de gerst stond al met aren
en het vlas was in bloei;
| |
| 32 |
maar de tarwe
en de spelt zijn niet stukgeslagen,
want van latere tijd zijn die.
| |
| 33 |
Dan trekt Mozes bij Farao vandaan
de stad uit
en spreidt zijn handpalmen uit tot de Ene;
de donderstemmen en de hagel houden op
en de regen overstroomde niet langer
het land.
| |
