| 1 |
Psalm 102 (101) • Domine, exaudi. (Gebed
v. een gebukte, als hij bezwijkt;
en voor het aanschijn van de Ene
zijn verzuchting uitstort.)
| |
| 2 |
Ene, hoor mijn gebed, ✡
laat mijn hulpgeroep
komen tot u!
| |
| 3 |
Houd voor mij niet uw aanschijn verborgen
op de dag dat het mij benauwd is,-
neig tot mij uw oor, ✡
op de dag dat ik roep
geef ijlings mij antwoord!
| |
| 4 |
Want mijn dagen zijn vervlogen in rook, ✡
mijn beenderen
zijn uitgebrand als een stookplaats.
| |
| 5 |
Geslagen als het gras en droog is mijn hart, ✡
ja, mijn brood
vergat ik te eten.
| |
| 6 |
Vanwege de stem van mijn zuchten ✡
kleeft mijn gebeente
aan mijn vlees.
| |
| 7 |
Ik lijk op een roerdomp in de woestijn, ✡
ik ben geworden
als een steenuil in ruines.
| |
| 8 |
Ik blijf wakker, ben geworden ✡
als een vogel
eenzaam op een dak.
| |
| 9 |
Heel de dag
hebben mijn vijanden mij gesmaad, ✡
die over mij zwetsen
hebben bij mij gezworen.
| |
| 10 |
Ja, ik heb gegeten: as voor brood, ✡
en wat ik drink
heb ik met mijn weeklacht gemengd,-
| |
| 11 |
in het aanschijn van uw gramschap,
uw toorn: ✡
want ge hebt mij opgeheven
en laten vallen.
| |
| 12 |
Mijn dagen zijn als een schaduw geweken, ✡
en ikzelf,
ik verschrompel als het groen.
| |
| 13 |
Maar gij, Ene, zetelt voor eeuwig, ✡
gedachtenis aan u is er
voor geslacht na geslacht!
| |
| 14 |
Gij, gij zult opstaan,
u over Sion ontfermen, ✡
want het is tijd om haar genade te tonen,
ja, het samenkomstuur is gekomen!
| |
| 15 |
Want in haar stenen
hebben uw dienaars behagen gehad ✡
en met haar stof zijn zij begaan.
| |
| 16 |
Dan zullen volkeren vrezen
de naam van de Ene, ✡
alle koningen der aarde
uw glorie!
| |
| 17 |
Wanneer de Ene
Sion zal hebben herbouwd, ✡
zich in zijn glorie
heeft laten zien;
| |
| 18 |
zich heeft gewend
naar het gebed van de berooide, ✡
hun bidden
niet heeft veracht.
| |
| 19 |
Dit worde beschreven
voor een geslacht van later, ✡
de gemeente die dan wordt geschapen
zal loven de Ene.
| |
| 20 |
Omdat hij uit zijn verheven heiligdom
neerzag, ✡
de Ene
uit de hemelen keek naar de aarde
| |
| 21 |
om te horen
de zucht van wie is gebonden, ✡
een opening te schenken
aan de kinderen des doods.
| |
| 22 |
Om in Sion te vertellen
de naam van de Ene, ✡
in Jeruzalem
zijn lof!-
| |
| 23 |
als gemeenschappen
eendrachtig te hoop lopen, ✡
koninkrijken
tot dienst aan de Ene!
| |
| 24 |
Onderweg brak hij mijn kracht, ✡
verkortte mijn dagen.
| |
| 25 |
Ik zeg:
mijn God,
laat mij niet opgaan
op de helft van mijn dagen: ✡
geslacht na geslachten duren uw jaren!
| |
| 26 |
Voormaals hebt gij de aarde gefundeerd, ✡
ook het maaksel
van uw handen: de hemelen!
| |
| 27 |
Zij gaan teloor en gij houdt stand,-
alle zullen zij verslijten als het gewaad; ✡
als het kleed verwisselt gij ze
en worden zij verwisseld.
| |
| 28 |
Maar gij blijft dezelfde, ✡
uw jaren
zijn nooit voltooid!
| |
| 29 |
De zonen van uw dienaars:
mogen ze ongestoord wonen, ✡
moge hun zaad
voor uw aanschijn bestaan!
| |