| 1 |
Psalm 90 (89) • Domine, refugium. (Een gebed, v. Mozes, de man Gods).
Heer, schuilplaats zijt gij ons geweest ✡
in geslacht na geslacht.
| |
| 2 |
Van eer de bergen werden gebaard
en gij aarde en wereld voortbracht, ✡
van eeuwig tot eeuwig
zijt gij God.
| |
| 3 |
Gij doet een mens weerkeren tot molm, ✡
gij zegt:
zonen van Adam, keert weer!
| |
| 4 |
Want duizend jaren zijn
in uw ogen
als de dag van gister zo die voorbijgaat, ✡
als een wake in de nacht.
| |
| 5 |
Gij spoelt ze weg, zij zijn een slaap, ✡
in de ochtend
als gras dat opschiet:
| |
| 6 |
in de ochtend in bloei en het schiet op, ✡
voor de avond
afgesneden en verdord.
| |
| 7 |
Ja, wij vergaan door uw woede, ✡
worden verbijsterd door uw gramschap,-
| |
| 8 |
als gij onze ongerechtigheden
stelt u tegenover, ✡
onze geheimen
in het licht van uw aanschijn.
| |
| 9 |
Ja, in uw verbolgenheid wenden zich
al onze dagen, ✡
ons vergaan onze jaren als een zucht.
| |
| 10 |
De dagen onzer jaren,
daarin gaan zeventig jaar,
tachtig jaar als we sterk zijn
en het meeste daarvan
is moeite en verdriet, ✡
want snel wordt het afgesneden,
wij vliegen heen.
| |
| 11 |
Wie kent de kracht van uw woede, ✡
uw verbolgenheid,-
hoe zeer gij zijt te vrezen!
| |
| 12 |
Om onze dagen te tellen,-
schenk ons zodanig kennis, ✡
dat wij komen
tot een hart vol wijsheid!
| |
| 13 |
Keer weer, Ene,- tot wanneer?- ✡
heb deernis
over wie u dienen!
| |
| 14 |
Verzadig ons in de ochtend
met uw vriendschap, ✡
dat wij jubelen en verheugd zijn,
al onze dagen.
| |
| 15 |
Verheug ons naar de dagen
dat ge ons hebt doen bukken, ✡
jaren
dat we kwaad moesten zien!
| |
| 16 |
Laat aan uw dienaars zien uw handelen, ✡
uw luister
over hun zonen.
| |
| 17 |
Kome de lieflijkheid van de Heer onze God
over ons, bevestig over ons
het doen van onze handen, ✡
het doen van onze handen,
bevestig dat!
| |
