| 22 |
De Ene
heeft mij bereid
als begin van zijn weg,-
vooraf aan zijn werken sinds toen;
| |
| 23 |
een eeuwigheid geleden ben ik ingezet,
sinds het begin,
sinds de voortijden van de aarde;
| |
| 24 |
toen er geen oervloeden waren
ben ik onder weeën voortgebracht,-
toen er geen wellen waren,
zwaar van water;
| |
| 25 |
eer er bergen werden afgezonken,-
vóór de verschijning van heuvels
ben ik onder weeën voortgebracht;
| |
| 26 |
nog had hij aarde en buitengebieden
niet gemaakt,-
niet het begin
van de stofjes der wereld;
| |
| 27 |
toen hij hemelen gereedmaakte
was ík daar,-
toen hij een cirkel beschreef
op het aanschijn van de oervloed;
| |
| 28 |
toen hij pluiswolken stevigheid gaf
daarboven,-
toen hij de wellen van de oervloed
hun sterkte verleende;
| |
| 29 |
toen hij voor de zee
zijn voorschrift vaststelde,
dat de wateren
niet aan het woord van zijn mond
mochten voorbijgaan,-
toen hij de fundamenten der aarde
beschreef,
| |
| 30 |
was ik aan zijn zijde
als troetelkind, en was ik zijn geluk
dag aan dag,-
spelend voor zijn aanschijn
te aller tijd,
| |
| 31 |
spelend op het vlak van zijn aarde,-
en mijn geluk
lag bij de zonen van Adam!
•
| |
| 32 |
Nu dan, zonen, hoort naar mij!-
zalig wie
waakzaam zijn over mijn wegen;
| |
| 33 |
hoort naar vermaan en wordt wijs,
ontloopt het niet;
| |
| 34 |
zalig een mens die hoort naar mij
en wacht houdt bij mijn deuren,
dag aan dag,-
wakend
over de posten van mijn poorten;
| |
| 35 |
want wie mij vindt, vindt leven,-
hem valt welbehagen ten deel
van bij de Ene,
| |
| 36 |
en wie tegen mij zondigt
doet zijn ziel geweld aan;
allen die mij haten
zijn liefhebbers van dood!
•
| |
