In die dagen,
als er weer een talrijke schare is
en zij niets te eten hebben,
roept hij de leerlingen toe
en zegt tot hen:

ik heb deernis over deze schare,
omdat ze nu al drie dagen bij mij blijven
en niets te eten hebben;

en als ik hen vastend loslaat
op hun huis aan,
zullen ze onderweg los van alles raken;
en sommigen van hen zijn van ver weg!

Dan antwoorden zijn leerlingen hem:
waarvandaan zal iemand bij machte zijn
hen te verzadigen met broden
in de woestijn die het hier is?

Hij heeft hun gevraagd:
hoeveel broden hebt ge?,
en zij zeggen: zeven!

Dan kondigt hij aan de schare af
dat ze moeten neervallen op de grond;
hij neemt de zeven broden aan,
doet de dankzegging,
breekt, en geeft aan zijn leerlingen
om voor te zetten,
en zij zetten voor aan de schare.

Ze hebben ook een paar visjes gehad;
hij zegent die
en zegt dat ze ook die moeten voorzetten.

Zij eten en worden verzadigd,
aan overgeschoten brokken halen ze op:
zeven manden.

Ze zijn met zo’n vierduizend geweest.
Dan laat hij hen los.