| 1:1 |
Bij begin (Gen. 1,1)
is er het spreken geweest;
het spreken is God nabij geweest,
ja God is het spreken geweest;
| |
| 1:2 |
het is geweest bij begin,
God nabij (Spr. 8,22 vv; Sirach 24,9);
| |
| 1:3 |
alle dingen zijn daardoor geworden
en buiten dat om
is niet één ding geworden
dat geworden is.
| |
| 1:4 |
Daarin is leven geweest,
en dat leven is
het licht der mensen geweest;
| |
| 1:5 |
het licht schijnt in de duisternis:
de duisternis heeft het niet opgenomen.
| |
| 1:6 |
Er geschiedt een mens,
uitgezonden van bij God,
Johannes is zijn naam.
| |
| 1:7 |
Deze komt tot getuigenis:
om te getuigen van het licht,-
opdat allen door hem gaan geloven.
| |
| 1:8 |
Niet hijzelf is het licht geweest,
nee,-
om te getuigen van het licht:
| |
| 1:9 |
het waarachtige licht
dat iedere mens verlicht, is geweest
komende tot de wereld.
| |
| 1:10 |
In de wereld is het geweest
en de wereld is erdoor geworden,
en de wereld heeft hem niet herkend;
| |
| 1:11 |
tot het zijne is hij gekomen
en de zijnen hebben hem niet aangenomen;
| |
| 1:12 |
maar zovelen hem hebben aangenomen,
hun heeft hij de volmacht gegeven
kinderen van God te worden,-
zij die geloven in zijn naam;
| |
| 1:13 |
die niet uit stuwingen van bloed,
niet uit de wil van menselijk vlees en
niet uit de wil van een man,
nee, uit God geboren zijn.
| |
| 1:14 |
Het spreken is vlees-en-bloed geworden
en heeft bij ons zijn tent opgeslagen;
wij hebben zijn glorie aanschouwd,
een glorie van een eniggeborene
van bij een Vader,-
vol van genade en waarheid.
| |
| 1:15 |
Johannes getuigt van hem,
en wat hij te zeggen had heeft hij
uitgeschreeuwd:
hij is het geweest
van wie ik gezegd heb:
die na mij komt
is voor mij geworden,
omdat hij eerder was dan ik!-
| |
| 1:16 |
ja, uit zijn volheid hebben wíj allen
aangenomen, en wel
genade op genade;
| |
| 1:17 |
ja, de Wet is door Mozes gegeven
‘de genade en de waarheid’ (Ps. 85,11)
is door Jezus Christus geschied.
| |
| 1:18 |
God: niemand heeft hem ooit gezien;
de eniggeboren God,
die is in de schoot des Vaders,
hij heeft (hem) uitgelegd!
| |
| 2:1 |
Op de derde dag geschiedt er
een bruiloft
te Kana in Galilea;
Jezus’ moeder is daarbij geweest.
| |
| 2:2 |
Maar ter bruiloft geroepen wordt
ook Jezus
met zijn leerlingen.
| |
| 2:3 |
Als er een tekort aan wijn komt
zegt Jezus’ moeder tot hem:
ze hebben geen wijn!
| |
| 2:4 |
Jezus zegt tot haar:
‘(betekent dat) iets
tussen mij en u, vrouwe?’ (1 Kon. 17,18)–
mijn uur is nog niet gekomen!
| |
| 2:5 |
Zijn moeder zegt tot de bedienden:
wat hij u ook zegt, doet het!
| |
| 2:6 |
Er zijn daar
zes stenen watervaten opgesteld geweest,
naar het reinigingsgebruik van de Judeeërs,
inhoudend twee tot drie metreten.
| |
| 2:7 |
Jezus zegt tot hen:
vult de watervaten met water!
Zij vullen ze tot bovenaan.
| |
| 2:8 |
Hij zegt tot hen:
schept er nu wat uit
en brengt dat naar de tafeloverste!
Zij brengen het.
| |
| 2:9 |
Maar zodra de tafeloverste het water proeft
dat wijn geworden is,
-en hij heeft niet geweten
vanwaar die was,
alleen de dienaars wisten het,
die het water hadden geschept-
roept de tafeloverste de bruidegom
| |
| 2:10 |
en zegt hij tot hem:
iedere mens zet de goede wijn
éérst voor,
en wanneer ze flink gedronken hebben
de mindere;
jíj hebt de goede wijn bewaard
tot daarnet!
| |
| 2:11 |
Dit is het begin dat Jezus maakt
met de tekenen,
te Kana in Galilea;
zo openbaart hij zijn glorie en
gaan zijn leerlingen in hem geloven.
| |
| 2:12 |
Daarna daalt hij af naar Kafarnaoem,
hijzelf, zijn moeder, de broers
en zijn leerlingen,
en daar
hebben ze niet vele dagen verbleven.
| |