Oudsten die er onder u zijn
roep ik op, als mede-oudste
en getuige van alle lijden
van de Gezalfde en ook
deelgenoot van de heerlijkheid
die geopenbaard gaat worden:

weidt de kudde van God
die bij u is, niet uit dwang
maar vrijwillig, naar Gods wil,
en niet uit winstbejag
maar welgezind,

niet de heer spelend over de erfdelen,
maar als voorbeelden voor de kudde.

En wanneer de opperherder verschijnt,
zult ge de niet-verwelkende krans
der heerlijkheid verkrijgen.

Evenzo, jongeren: onderschikt u
aan ouderen; knoopt allen
tegenover elkaar het schort van
de nederige bescheidenheid om,
omdat ‘God hoogmoedigen weerstaat
maar nederigen genade geeft’ (Spr. 3,34).

Vernedert u dan
onder de krachtige hand van God,
dan zal hij u verhogen
in zijn tijdsgewricht,

en ‘werpt al uw zorg op hem,
want hij bekommert zich om u’ (Ps. 55,23).

Weest nuchter, blijft wakker;
uw tegenpartij de uiteenwerper
gaat rond als een brullende leeuw,
zoekend wie hij kan verslinden;

weerstaat hem, vast in het geloof,
en weet dat hetzelfde van
al dit lijden aan uw broeders-en-zusters
in (de) wereld wordt voltrokken.

Maar de God van alle genade,
die u geroepen heeft tot zijn
eeuwige heerlijkheid in Christus,
zal u na een korte tijd van lijden
zelf toerusten, bevestigen,
sterken, grondvesten;

hem zij de kracht
tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Op aandrang van Silvanus, de u
trouwe broeder naar mijn mening,
heb ik in het kort geschreven
om u te bemoedigen, en te betuigen
dat dit de ware genade van God is,
waarin ge staat.

U groet de mede-uitverkorene in Babylon,
en Marcus, mijn zoon;

groet elkaar met een kus van liefde,
Vrede voor u allen die in Christus zijt!