| 1 |
En het geschiedt hierna
dat David bij de Ene de vraag stelt
en zegt: zal ik opklimmen
in een van de steden van Juda?,
en de Ene zegt tot hem: klim op!
Dan zegt David:
waarheen zal ik opklimmen?,
en hij zegt: naar Hebron!
| |
| 2 |
David klimt daarheen op,
en ook zijn twee vrouwen:
Achinoam de Jizreëlitische
en Avigajil,
de vrouw van Nabal de Karmeliet.
| |
| 3 |
Zijn mannen die met hem zijn
heeft David ook laten opklimmen,
ieder met zijn huis;
zij zetten zich neer in de steden van Hebron.
| |
| 4 |
Dan komen de mannen van Juda
en zalven daar David tot koning
over het huis van Juda;
ze melden aan David en zeggen:
de mannen van Javeesj Gilead zijn het
die Saul hebben begraven!
••
| |
| 5 |
David zendt de boden uit
naar de mannen van Javeesj Gilead,-
en zegt tot hen:
gezegend zult gij wezen door de Ene,
gij die deze daad
van vriendschap hebt bewezen
aan uw heer, aan Saul,
en hem hebt begraven!-
| |
| 6 |
nú
moge de Ene aan u bewijzen
daden van vriendschap en trouw!-
en ook ik
zal aan u het goede doen
omdat ge dit woord hebt gedaan!-
| |
| 7 |
en nú moeten uw handen sterk zijn:
wordt tot zonen van kracht,
al is uw heer, Saul, dood;
ook mij
hebben zij, het huis van Juda,
gezalfd tot koning over hen!
•
| |
| 8 |
Maar Abner, zoon van Neer,
overste van de strijdschaar van Saul,-
heeft al meegenomen:
Iesj Bosjet, een zoon van Saul,
en hem laten oversteken naar Machanajim.
| |
| 9 |
Hij maakt hem koning over Gilead,
over de Asjoeriet en over Jizreël;
over Efraïm en over Benjamin,
en over Israël in zijn geheel.
•
| |
| 10 |
Een zoon van veertig jaar
is Iesj Bosjet, zoon van Saul,
als hij koning over Israël wordt
en twee jaren is hij koning geweest;
alleen zij van het huis van Juda
zijn achter David geweest.
| |
| 11 |
Uiteindelijk wordt het getal van de dagen
dat David in Hebron koning is geweest
over het huis van Juda:
zeven jaren en zes nieuwemanen.
••
| |
| 12 |
Abner, zoon van Neer, trekt uit
met de dienaars van Sauls zoon Iesj Bosjet,-
uit Machanajim naar Gibeon.
| |
| 13 |
Maar ook Joab, zoon van Tseroeja
en de dienaars van David
zijn uitgetrokken,
en zij treffen elkaar aan
bij de vijver van Gibeon,
tezamen:
zij zetten zich bij de vijver neer aan deze kant
en zij bij de vijver aan die kant.
| |
| 14 |
Dan zegt Abner tot Joab:
laten de jongens toch opstaan
en voor ons aanschijn een kampspel doen!
Joab zegt: laten ze opstaan!
| |
| 15 |
Zij staan op en steken over in gelijk getal:
twaalf voor Benjamin,
voor Sauls zoon Iesj Bosjet,
en twaalf vanuit de dienaars van David.
| |
| 16 |
Ze grijpen ieder het hoofd
van zijn metgezel vast
en slaan ieder zijn zwaard
in de zijde van zijn metgezel,
en vallen tezamen;
daarom roept men als naam voor dat oord:
Chelkat Hatsoeriem* Ook te lezen als Chelkat Hatsidiem,- perceel van de zijden.!, bij Gibeon.
| |
| 17 |
Het gevecht wordt zeer hard op die dag;
neergestoten wordt Abner,
met de mannen van Israël
voor het aanschijn
van de dienaars van David.
| |
| 18 |
Er zijn daar
drie zonen van Tseroeja:
Joab, Avisjai en Asaël;
Asaël is met zijn voeten zo licht
als een van de gazellen op het veld.
| |
| 19 |
Asaël jaagt Abner achterna,-
zonder af te buigen om te gaan
naar rechts of naar links,
niet meer Abner achterna.
| |
| 20 |
Abner wendt zich achterom
en zegt:
ben jij dat, Asaël?,
en die zegt: dat ben ik!
| |
| 21 |
Abner zegt tot hem:
buig, jij, of naar je rechter- of je linkerkant
en grijp, jij,
een van de jongens
en neem, jij, wat je van hem kunt afstropen!
Maar Asaël heeft er niet in bewilligd
om uit te wijken achter hem vandaan.
| |
| 22 |
Abner herhaalt het nog eens
en zegt tot Asaël:
neem de wijk, jij, weg van achter mij!-
waarom zal ik je ter aarde slaan,
hoe zal ik dan mijn aanschijn opheffen
naar Joab, je broer?
| |
| 23 |
Maar hij weigert om af te wijken;
Abner slaat hem
met het achterste van zijn lans
zó in de buik
dat de lans er aan zijn achterkant uitkomt;
hij valt daar neer en sterft ter plekke;
en het geschiedt:
al wie aankomt bij de plaats waar Asaël
is neergevallen en gestorven,
blijft daar stilstaan.
| |
| 24 |
Maar Joab en Avisjai
jagen nu Abner achterna;
als de zon is thuisgekomen
en zij
zijn aangekomen bij Givat Ama
dat in het zicht van Giach ligt,
langs de weg naar de woestijn van Gibeon,
| |
| 25 |
verzamelen de zonen van Benjamin zich
achter Abner
en worden tot één gebundeld geheel;
ze blijven stilstaan
op de top van één heuvel.
| |
| 26 |
Abner roept Joab toe
en zegt:
zal het zwaard dan voor immer vreten?-
weet je niet
dat er alleen maar bitterheid is daarachter?-
zeg je dan nooit tot de manschap
dat ze moeten terugkeren,
niet meer hun broeders achterna!
| |
| 27 |
Dan zegt Joab:
zowaar God leeft,-
ja, als jij niet had gesproken,
ja, dan was de manschap
pas vanaf de ochtend teruggeklommen,-
niemand meer zijn broeders achterna!
| |
| 28 |
Als Joab een stoot op de ramshoorn geeft
blijven ze stilstaan, heel de manschap
en jagen ze niet langer achter Israël aan;
ze zijn niet langer doorgegaan
met oorlog voeren.
| |
| 29 |
Abner en zijn mannen
hebben verder kunnen gaan
door de steppe,
heel die nacht door;
ze steken de Jordaan over,
gaan heel het ravijn door
en komen aan in Machanajim.
| |
| 30 |
En Joab,
van achter Abner aan teruggekeerd,
verzamelt heel de manschap;
gemist worden er van Davids dienaren
negentien man
en Asaël.
| |