Jakob antwoordt en zegt tot Laban:
omdat ik bevreesd was,
omdat ik zei:
anders ontroof jij mij je dochters!-

maar bij wie jij je goden vindt,
die zal het niet overleven!-
herken zelf ten overstaan van
   onze broeders wat ik bij me heb
   en neem het jouwe!
Jakob heeft niet geweten
dat Rachel ze had gestolen.

Laban komt binnen in de tent van Jakob,
   in de tent van Lea
en in de tent van de twee dienstmaagden,-
   maar heeft niets gevonden;
hij gaat de tent van Lea uit
en komt de tent van Rachel binnen.

Maar Rachel
heeft de terafiem genomen,
ze in het zadel van de kameel gelegd
en is erop gaan zitten;
Laban tastte de hele tent af,
   maar heeft niets gevonden.

Ze zegt tot haar vader:
laat het niet ontvlammen
   in de ogen van mijn heer,
dat ik niet bij machte ben om op te staan
   voor uw aanschijn,
want het gaat mij naar de weg der vrouwen!
Hij zoekt nauwgezet,-
en heeft de terafiem niet gevonden!

Dan ontvlamt het bij Jakob
   en maakt hij Laban verwijten;
Jakob antwoordt en zegt tot Laban:
wat is mijn misstap, wat mijn zonde
dat je mij zo achterna gehitst bent?-

want je hebt al mijn spullen afgetast
en wát van alle spullen van je huis
   heb je gevonden?-
leg het hier neer
ten overstaan van mijn broeders en
   jouw broeders,-
dan kunnen zij tussen ons tweeën beslissen;

deze twintig jaar dat ik bij je ben
hebben je ooien^* Het Hebreeuws heeft hier: rachelécha, je Rachels! en je geiten
   geen misdracht gehad;
de rammen van je wolvee
   heb ik niet opgegeten;

met het verscheurde
   ben ik niet tot je gekomen,
ik heb het tot mijn eigen zonde gemaakt,
uit mijn hand eiste je terug
wat mij ontstolen werd des daags en
wat mij ontstolen werd des nachts;

zo is het geweest:
   op de dag verteerde mij hitte,
   en koude in de nacht;
zodat mijn slaap week van mijn ogen;

ik ben nu
twintig jaar
in je huis;
gediend heb ik veertien jaar
   voor je twee dochters
en zes jaren voor het wolvee;
je hebt mijn loon wel tien keren veranderd;

was niet
de God van mijn vader,
   de God van Abraham
   en de schrik van Isaak voor mij geweest,
dan had je mij nu ledig heengezonden;
mijn ellende
en de moeite van mijn handpalmen
   heeft God gezien
   en gisternacht heeft hij beslist!

Laban antwoordt en zegt tot Jakob:
de dochters zijn míjn dochters,
   de zonen míjn zonen
   en het wolvee míjn wolvee,
al wat jij ziet is van mij;
maar mijn eigen dochters,
wat zal ik hun vandaag aandoen,-
of hun zonen die zij hebben gebaard?-

welnu:
ga mee, laten we een verbond smeden,
   ik en jij;
wezen zal dat tot getuigenis
   tussen mij en jou!

Jakob neemt een steen,-
en verheft haar tot matséva,- standkei.

Dan zegt Jakob tot zijn broeders:
   vergaart stenen!
Zij nemen stenen en maken een steenhoop;
ze eten daar bij de steenhoop.

Dan roept Laban voor hem uit:
Jegar Sahadoeta,- puinhoop-oorkonde;
maar Jakob heeft over hem uitgeroepen
   ‘Galeed’,-
   een steenhoop is getuige!

Laban zegt:
deze steenhoop is getuige
   tussen mij en jou vandaag!
Daarom is als naam voor hem uitgeroepen
   ‘Galeed’,-
   een steenhoop is getuige!–

en ook de Mitspa,- uitkijkpost, omdat hij zei:
moge de Ene uitkijken tussen mij en jou,-
omdat wij ‘man voor makker’
   verborgen zullen leven;

als je mijn dochters onderdrukt,
als je vrouwen neemt naast mijn dochters
dan is geen man met ons,-
zie,
God is getuige tussen mij en jou!

Laban zegt tot Jakob:
ziehier deze steenhoop
en ziehier de standkei
die ik heb opgeworpen tussen mij en jou:

een getuigenis is deze steenhoop
en een getuigenis is de standkei,-
dat ik nooit
naar jou zal oversteken
   deze steenhoop voorbij
en dat jíj nooit naar mij zult oversteken
   deze steenhoop en deze standkei voorbij
voor enig kwaad;

de God van Abraham en
   de God van Nachor,
   die zullen rechtspreken tussen ons,
de God van hun vader!
Dan zweert Jakob
bij de schrik van zijn vader, Isaak.

Jakob offert op de berg een offerdier
en roept zijn broeders samen
   om het brood te eten;
ze eten het brood
en overnachten op de berg.