Spreuken

Wijsheid heeft haar huis gebouwd,-
zij heeft zich zeven zuilen uitgehakt.

Zij heeft haar slachtvee geslacht,
   haar wijn gemengd,-
ook heeft zij
haar tafel aangericht.

Zij heeft haar meisjes uitgezonden
   en roept,-
op de tinnen
van de hoogten der burgstad:

wie nog te simpel is neme hierheen de wijk,-
en wie tekort aan hart heeft,
tot hem zal zij zeggen:

gaat mee, laat mijn brood uw brood zijn,-
en drinkt
van de wijn die ik heb gemengd;

laat versimpelingen achter en leeft,-
betreedt
de weg van verstand;

wie een spotter vermaant
neemt kleinering op zich;
wie een boosdoener bestraft
   loopt een vlek op;

bestraf een spotter niet,
   anders gaat hij je haten,-
bestraf eens een wijze
en hij zal je liefhebben;

geef aan een wijze en hij wordt nog wijzer,-
verleen kennis aan een rechtvaardige
en hij zal doorgaan tot zich te nemen!
•

Aanvang van wijsheid
   is ontzag voor de Ene,-
kennis van heilige zaken betekent verstand;

ja, door mij vermenigvuldigen zich je dagen,-
en worden aan jou toegevoegd
jaren van leven;

als je wijs wordt, word je wijs tot je voordeel;
ben je een spotter
dan moet je dat op je eentje dragen.

Vrouwe Dwaasheid is rumoerig,-
de simpelheid zelve,
   heeft nergens weet van;

ze is gezeten bij de ingang van haar huis,-
op een troon
op de hoogten der burgstad,

om tot wie over de weg voorbijtrekken
   te roepen,-
tot wie hun paden
recht willen houden:

wie simpel is neme hierheen de wijk,-
wie tekort aan hart heeft,
   tot hem wil zij zeggen:

gestolen wateren zijn zoet,-
en in het verborgene is brood het lekkerst!

Hij weet niet dat daar schimmen huizen:
haar genodigden
   in de diepten van het schimmenrijk.
•