| 1:1 |
Jakobus,
dienstknecht van God
en de Heer Jezus Christus,
aan de twaalf stammen in de verstrooiing:
vrede-en-vreugde!
|
| 1:2 |
Acht het een en al verheuging,
broeders-en-zusters van mij,
wanneer ge in velerlei verzoekingen valt,
|
| 1:3 |
in het besef dat de beproeving van uw geloof
volharding bewerkt.
|
| 1:4 |
En die volharding
moet een volmaakt werk inhouden,
opdat ge volmaakt moogt zijn,
een gaaf geheel, in niets gebrekkig.
|
| 1:5 |
En als het iemand van u
ontbreekt aan wijsheid,
moet hij erom vragen bij God
die haar aan allen eenvoudigweg geeft
en geen verwijt maakt,
en ze zal hem gegeven worden.
|
| 1:6 |
En hij moet erom vragen in geloof,
zonder te weifelen,
want wie weifelt
lijkt op een golf in de zee
heen en weer geslingerd door de wind.
|
| 1:7 |
Want zo een mens moet niet menen
dat hij iets van de Heer zal ontvangen,-
|
| 1:8 |
een man dubbel van ziel,
onstandvastig op al zijn wegen.
|
| 1:9 |
Roemen mag de broeder
die vernederd wordt
om zijn verhoging,
|
| 1:10 |
en de rijke om zijn vernedering,
omdat hij ‘als een bloem in het gras’ (Jes. 40,6)
zal vergaan;
|
| 1:11 |
want opgegaan is de zon met gloed,
‘hij heeft het gras doen verdorren,
de bloem daarin viel af’ (Jes. 40,7)
en de luister van zijn gelaat ging teloor:
zó ook de rijke:
midden in zijn vooruitgang zal hij verwelken.
|
| 1:12 |
‘Zalig de man die volhardt’ (Dan. 12,12)
in verzoeking
omdat hij, beproefd gebleken,
ontvangen zal de zegekrans van het leven,
welke God beloofd heeft aan
wie hem beminnen.
|
| 1:13 |
Niemand moet als hij verzocht wordt
zeggen ‘van Godswege ben ik in verzoeking’;
want God is niet in verzoeking te brengen
met kwaad
en brengt zelf ook niemand in verzoeking;
|
| 1:14 |
ieder wordt in verzoeking gebracht
meegesleurd en gelokt
door het eigen begeren;
|
| 1:15 |
daarna, als de begeerte heeft ontvangen,
baart zij zonde,
en de zonde, eenmaal volgroeid,
brengt dood voort.
|
| 1:16 |
Dwaalt niet,
beminde broeders-en-zusters van mij!
|
| 1:17 |
Alle goede gave en alle volmaakte gift
is van boven afkomstig,
neerdalend van de Vader der lichten,
bij wie geen verandering is
of zweem van ommekeer.
|
| 1:18 |
Willens-en-wetens
heeft hij ons voortgebracht
met het woord der waarheid,
opdat wij zullen zijn
een eerste oogst van zijn scheppingen.
|
| 1:19 |
Weet wél,
beminde broeders-en-zusters van mij:
elke mens moet snel zijn om iets te horen
en langzaam om te spreken,
langzaam tot toorn;
|
| 1:20 |
want de toorn van een man
bewerkt geen gerechtigheid voor God.
|
| 1:21 |
Legt daarom af alle vuiligheid en
overvloed aan kwaad,
en neemt in zachtmoedigheid het woord aan
dat in u is geplant en
bij machte is om uw zielen te redden;
|
| 1:22 |
wordt ‘dáders van het woord’
en niet alleen maar toehoorders die
voor zichzelf het woord zinledig maken,
|
| 1:23 |
omdat, als iemand toehoorder
van een woord is
en geen dader,
hij lijkt op de man die het
gezicht waarmee hij was geboren
opmerkte in een spiegel:
|
| 1:24 |
want hij merkte zichzelf op,
ging weg en was meteen vergeten
wat voor iemand hij was;
|
| 1:25 |
maar wie zich voorover heeft gebogen
naar de volmaakte Wet die vrijmaakt
en daarbij blijft,-
niet een vergeetachtig toehoorder wordt
maar iemand die het werk dóet,
die zal zalig zijn met dat hij het doet.
|
| 1:26 |
Als iemand denkt religieus te zijn
en niet zijn tong in toom houdt (Ps. 34,14)
maar zijn hart misleidt,
diens religie is vergeefs;
|
| 1:27 |
religie zuiver en onbezoedeld
is voor God, de Vader, dit:
omzien naar wezen en weduwen
in hun verdrukking,
en zichzelf smetteloos bewaren
tegenover de wereld.
|
| Lees hoofdstuk 2 |