| 27:1 |
Beroem je niet over de dag van morgen,-
want je weet niet wat een dag kan baren.
|
| 27:2 |
Laat een vreemdeling jou roemen,
niet je eigen mond,-
een buitenlander,
niet je eigen lippen.
|
| 27:3 |
De zwaarte van gesteente
en het gewicht van zand,-
ergernis over een dwaas
is zwaarder dan die twee.
|
| 27:4 |
Meedogenloos is gramschap
en alles-overspoelend
is woede,-
maar wie houdt stand
voor het aanschijn van naijver?
|
| 27:5 |
Beter een bestraffing in het openbaar,-
dan liefde die verborgen blijft;
|
| 27:6 |
betrouwbaar zijn verwondingen
door wie jou liefheeft,-
als scheermessen
de kussen van een hater.
|
| 27:7 |
Een ziel die verzadigd is
vertrapt honingzeem,-
voor een ziel die hongert
is elk bitter zoet.
|
| 27:8 |
Als een tsjilper die wegfladdert uit een nest,-
zo is een man
die wegfladdert van zijn plek.
|
| 27:9 |
Zalfolie en wierook,
dat verheugt een hart,-
de zoetheid van zijn metgezel
brengt een ziel tot stilstand.
|
| 27:10 |
Je metgezel en de metgezel van je vader,
verlaat die nooit,
en het huis van je broer,
kom daar niet binnen
op je ongeluksdag,-
beter een buurman dichtbij
dan een broer ver weg.
|
| 27:11 |
Word wijs, mijn zoon, en verheug mijn hart,-
dan breng ik wie mij smaadt
een woordje terug.
|
| 27:12 |
Een schrander iemand zal kwaad zien
en zich verbergen,-
simpele zielen
lopen ernaartoe en moeten boeten.
|
| 27:13 |
‘Neem zijn gewaad af,
want hij stond borg voor een vreemde,-
ter wille van een uitheemse: verpand het!’
|
| 27:14 |
Wie ’s morgens in de vroegte
zijn metgezel met te grote stem zegent,-
als een vervloeking
wordt dat hem toegerekend.
|
| 27:15 |
Een doordruppelend daklek
op een dag met plasregen,-
een twistzieke vrouw
evenaart dat.
|
| 27:16 |
Wie haar opsluit, sluit wind op,-
olie is het wat zijn rechterhand aantreft.
|
| 27:17 |
IJzer scherpt men met ijzer,-
een man
scherpt het aanschijn van zijn metgezel.
|
| 27:18 |
Wie een vijgenboom behoedt,
zal de vrucht ervan eten,-
wie waakt over zijn heer, zal worden geëerd.
|
| 27:19 |
Zoals in het water het ene aanschijn
lijkt op het andere aanschijn,-
zo is het hart van de ene mens
voor de andere mens.
|
| 27:20 |
Schimmenrijk en verderf zijn niet te verzadigen,-
de ogen van de mens
zijn evenmin te verzadigen.
|
| 27:21 |
Als met een smeltkroes voor zilver
en een oven voor goud,-
is het met een man
in de mond van wie hem prijst.
|
| 27:22 |
Al stamp je de dwaas fijn in de stamper,-
tussen de graankorrels met een vijzel,-
nooit wil van hem wijken
zijn dwaasheid.
•
|
| 27:23 |
Ken met kennis het aanschijn van je wolvee,-
zet je hart op de kudden;
|
| 27:24 |
want niet voor eeuwig is zo’n rijkdom,-
het is niet een kroon
voor generatie na generatie.
|
| 27:25 |
Heeft het gras zich onthuld
en vers groen zich laten zien,-
zijn verzameld
de kruiden die op bergen groeien,
|
| 27:26 |
dan heb je lammeren om je mee te kleden,-
en als koopprijs voor een veld
bokken,
|
| 27:27 |
en is er geitenmelk genoeg
voor het dagelijks brood
en jouw brood van je huis,-
en leeftocht
voor je dienstmeisjes.
|
| Lees hoofdstuk 26 | Lees hoofdstuk 28 |