| 30:1 |
Woorden van Agoer, zoon van Jakee
de Masaïet, tijding van deze kerel
aan Itiël,- met mij is God
aan Itiël en Oechal,-
met mij is God en ik kan het aan,
|
| 30:2 |
‘hoewel ik een rund ben en geen mens,-
en ik geen mensenverstand heb,
|
| 30:3 |
en ik geen wijsheid heb geleerd,-
zodat ik kennis van heilige zaken
zou kennen.’
|
| 30:4 |
Wie is ten hemel opgeklommen
en weer neergedaald,
wie heeft wind verzameld in zijn vuisten,
wie heeft wateren bijeengebonden
in een mantel,
wie heeft alle einden der aarde
doen opstaan?-
wat zijn naam is
en wat de naam van zijn zoon is,
wie weet dat?
|
| 30:5 |
Al wat God zegt is gelouterd,-
een schild is hij
voor wie schuilen bij hem.
|
| 30:6 |
Voeg aan zijn woorden niets toe,-
anders moet hij je bestraffen
en zul je een leugenaar blijken!
•
|
| 30:7 |
Twee dingen heb ik van u gewenst,-
onthoud mij die niet
eer ik sterf:
|
| 30:8 |
houd leegheid en leugenwoorden
verre van mij,
geef mij geen armoe en geen rijkdom,-
spijzig mij
met het brood mij toebedeeld;
|
| 30:9 |
anders zou ik verzadigd
u verloochenen,
en zeggen:
wie is de Ene?,
of zou ik verarmd gaan stelen,-
en mij vergrijpen
aan de naam van mijn God!
•
|
| 30:10 |
Belaster een dienaar niet bij zijn heer,-
anders zal hij jou vervloeken
en is dat jouw schuld.
|
| 30:11 |
Wee een generatie die zijn vader vervloekt,-
en zijn moeder
niet zal zegenen;
|
| 30:12 |
een generatie die in eigen ogen rein is,-
maar van zijn vuil
niet schoon te wassen is;
|
| 30:13 |
een generatie, hoe verheven zijn zijn ogen,-
en verheffen zich
zijn wimpers?-
|
| 30:14 |
een generatie welks tanden zwaarden zijn,
etensmessen z’n kiezen,
om gebogenen van de aarde weg te vreten,-
armen
weg uit de aarderode mensheid!
•
|
| 30:15 |
De bloedzuiger heeft twee dochters:
Toe! en Toe!-
drie zijn er die niet verzadigd raken,-
vier
die nooit zeggen ‘genoeg’:
|
| 30:16 |
het schimmenrijk
en een versperde moederschoot,
een land dat verzadigd is van water,-
en vuur,
dat nooit zal zeggen ‘genoeg’.
|
| 30:17 |
Een oog dat met een vader spot
en gehoorzaamheid aan moeder minacht,
de raven van het beekdal pikken het uit,-
en de jongen van een adelaar vreten het op!
••
|
| 30:18 |
Drie dingen zijn voor mij te wonderlijk,-
van een viertal
weet ik niets:
|
| 30:19 |
de weg van de adelaar door de hemel,
de weg van een slang
over een rots,
de weg van een schip
door het hart van een zee,-
en de weg van een vent bij een meid;
|
| 30:20 |
zó de weg van een overspelige
vrouw, die zal eten, haar mond afvegen,-
en zeggen:
ik heb niets verkeerds verricht!
•
|
| 30:21 |
Onder drie dingen zal de aarde beven,-
onder vier
die zij niet kan dragen:
|
| 30:22 |
onder een dienstknecht
als die koning wordt,-
en een nietsnut
als die wordt verzadigd met brood,
|
| 30:23 |
onder een gehate als zij wordt gehuwd,-
en een slavin
als zij haar gebiedster wegjaagt!
•
|
| 30:24 |
Met hun vieren
zijn zij de kleinsten op aarde,-
toch zijn zij
wijzer dan de wijsten:
|
| 30:25 |
de mieren,
een gemeenschap die niet sterk is,-
maar toch maken ze in de zomer
hun brood klaar;
|
| 30:26 |
klipdassen,
een gemeenschap ook niet stevig,-
maar ze zetten hun huis op een rots;
|
| 30:27 |
een koning heeft de sprinkhaan niet,-
toch tijgt hij welgeordend met z’n allen uit;
|
| 30:28 |
een hagedis is met twee handen te grijpen,-
toch heb je die
in koningspaleizen!
•
|
| 30:29 |
Met hun drieën zijn ze goed van tred,-
vier zijn er
met een goede gang:
|
| 30:30 |
een mannetjesleeuw,
de held onder het gedierte,-
nooit keert hij om
voor het aanschijn van wát ook maar;
|
| 30:31 |
een windhond, strak van lendenen,
of een bok,-
en een koning
vergezeld van zijn manschap!
|
| 30:32 |
Als je verachtelijk hebt gedaan
door je te verheffen,-
of je hebt plannetjes gemaakt:
hand voor je mond!
|
| 30:33 |
Want druk op melk
brengt boter naar buiten,
druk op een neus brengt bloed naar buiten,-
en druk op neusgaten
brengt een geschil naar buiten.
•
|
| Lees hoofdstuk 29 | Lees hoofdstuk 31 |