Terug naar zoeken
31:1


Woorden voor Lemoeël,
koning van Masa,-
   waarmee zijn moeder hem heeft vermaand.

31:2


Wat, mijn zoon,- wat, zoon van mijn schoot,-
wat, zoon van mijn geloften,
zal ik zeggen?

31:3


Geef je vermogen niet weg aan de vrouwen,-
je wegen niet
aan haar die koningen wegvagen!

31:4


Het past koningen niet, Lemoeël,
het past koningen niet om wijn te drinken,-
of machthebbers
om te verlangen naar sterke drank.

31:5


Anders drinkt men en vergeet
   wat is voorgeschreven,-
verandert men
het oordeel voor alle zonen der gebogenheid.

31:6


Geeft sterke drank maar
   aan wie verloren gaat,-
en wijn
aan een bittere van ziel;

31:7


laat hem drinken en zijn armoe vergeten,-
aan zijn ongeluk
nooit meer denken!

31:8


Open je mond voor een stomme,-
voor de rechtszaak
van alle kinderen der verkwijning;

31:9


open je mond, richt in gerechtigheid,-
doe recht
aan gebogene en arme!
•

31:10

Ach, een vrouw van vermogen* In de brontekst is dit een alfabetisch gedicht met de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet.,
   wie vindt die?-
verder dan koralen reikt haar waarde.

31:11

Bij haar weet het hart van haar heer
   zich veilig,-
terwijl het hem aan roofgoed niet ontbreekt.

31:12

Goed doet zij hem en geen kwaad,-
al de dagen van haar leven.

31:13

Dus zoekt zij wol op en vlas
en doet ermee
zoals het haar handpalmen behaagt.

31:14

En zij is als het schip van een koopman,-
van verre
komt zij aan met bij zich haar brood.

31:15

Fier rijst zij op als het nog nacht is
en geeft spijze aan haar huis,-
en voorschriften aan haar meisjes.

31:16

Geen veld waarop zij zint dat zij niet krijgt,-
van de vrucht van haar handpalmen
plant zij een wijngaard.

31:17

Haar lendenen heeft zij omgord met kracht,-
haar armen
maakt zij stevig.

31:18

In de nacht dooft haar lamp niet,-
als zij heeft gemerkt
   dat haar koopwaar goed is.

31:19

Ja, haar eigen handen
   strekt zij uit naar het spinrokken,-
haar handpalmen
houden een weefspoel vast. Zij

31:20

knijpt haar handpalm niet dicht
   voor de gebogene,-
haar handen
zal zij uitstrekken naar de arme.

31:21

Laat het sneeuwen,
   zij vreest dat voor haar huis niet,-
want heel haar huishouden
is gekleed in dubbeldik scharlaken.

31:22

Mantels als dekens heeft zij zich gemaakt,-
fijn linnen en purper is haar kleding.

31:23

Neerzittend met de oudsten van het land,-
zó kent men haar meester
in de poorten.

31:24

Onderhemden zal zij maken en verkopen,-
gordels geeft zij mee aan de kramer.

31:25

Pracht en kracht zijn haar kleding,-
zij kan lachen
om de dag van later.

31:26

Raadgevingen vol wijsheid
   spreekt haar geopende mond,-
vriendschappelijk onderricht
ligt haar op de tong.

31:27

Spiedend ziet zij toe op de gangen
   van haar huishouden,-
het brood van de luiheid
zal zij niet eten.

31:28

Telkens als haar zonen opstaan
   prijzen zij haar zalig,-
en haar meester
roemt haar.

31:29


‘Vele dochters
   kunnen een vermogen maken,-
maar jíj
gaat ze allen te boven!’

31:30

Weet dat gratie bedrieglijk is
   en schoonheid vluchtig,-
maar een vrouw met ontzag voor de Ene,
die moet worden geroemd.

31:31

Zij mag van de vrucht van haar handen
   gegeven krijgen,-
in de poorten
   zullen haar daden haar roemen!

Lees hoofdstuk 30 | Lees hoofdstuk 32