Hooglied

ik ben een roos van de Sjaron,
een lelietje van dalen!

‘Als een lelie tussen de distels,
zo is mijn vriendin tussen de dochters!’

Als een appelboom
   tussen de bomen van het woud,
zo is mijn liefste tussen de zonen!-
zijn schaduw begeerde ik, daarin zit ik nu,
en zijn vrucht is zoet aan mijn gehemelte;

hij is met mij het wijnhuis binnengekomen
en zijn vaandel boven mij was: liefde;

hij heeft mij ondersteund
   met zijn rozijnenkoeken,
mij gestut met zijn appels,-
want ik was ziek van liefde!-

zijn linkerhand had hij onder mijn hoofd,
zijn rechter omhelsde mij;

dochters van Jeruzalem,
   ik wil je bezweren
   bij de scharen gazellen
of bij de goddelijke hinden op het veld:
wekt de liefde niet, wakkert haar niet aan
voordat zij wil!-
••

de stem van mijn liefste!-
zie, daar komt hij,
springend over de bergen,
huppelend over de heuvels;

mijn liefste lijkt wel een gazel
of het bokje van een hinde;
zie, daar staat hij,
   achter onze muur,
glurend door de vensters,
loerend door de tralies!-

aanheffen zal mijn liefste
   en tot mij zeggen:
sta op, ga mee, vriendin van mij, mijn schone,
   en ga toch mee!-

want zie, de winter is vergangen;
de stortregen trok weg, is gegaan;

de bloemen laten zich zien op het land,
de zangtijd is aangebroken;
de stem van de tortel
   is weer te horen in ons land;

de vijg heeft haar eerste vruchtjes gezet,
de wijnstokken in bloei
   geven geur;
sta op, ga mee, mijn vriendin, mijn schone,
   ga toch mee!-
••

duifje van mij
in de spleten van de rots,
verborgen in de bergwand,
laat mij je aanzicht zien,
laat me horen je stem,-
want je stem is zo zoet
   en je aanzicht is prachtig!-
••

vangt voor ons de vossen,
de kleine vossen
   die wijngaarden verderven,-
en onze wijngaarden staan in bloei!

Mijn liefste is van mij
   en ik ben van hem
die als herder weidt tussen de leliën;

voordat aanwaait de dag
en de schaduwen zullen vluchten:
draai je om, wil lijken, liefste, op een gazel
of op een bokje van een hinde
   op de bergen van Bater!-
••