| 1:1 |
Woorden van Vergaarder* Weergave van het Hebreeuwse kohelet dat sinds Luther ook wordt weergegeven als ‘Prediker’.,
zoon van David,
koning in Jeruzalem.
|
| 1:2 |
IJler dan ijl, heeft
Vergaarder gezegd,
ijler dan ijl,
alles is ijlheid!
|
| 1:3 |
Welk voordeel heeft de mens,-
van al zijn gezwoeg
waarmee hij zwoegt onder de zon?
|
| 1:4 |
Een geslacht zal gaan
en een geslacht zal komen,
maar de aarde blijft eeuwig bestaan.
|
| 1:5 |
De zon gaat stralen en de zon komt aan,-
naar zijn plaats waar hij naartoe hijgt,
daar begint hij weer te stralen.
|
| 1:6 |
Hij gaat naar het zuiden
en draait naar het noorden,-
draaiend en draaiend gaat de wind voort
en naar al zijn draaiingen
keert de wind wéér.
|
| 1:7 |
Alle beken gaan op de zee aan,
en de zee raakt niet vol:
naar de plaats
waarheen de beken gaan
daarheen keren zij wéér
om opnieuw te gaan.
|
| 1:8 |
Alle te verwoorden dingen
gaan onvermoeibaar door,
niemand vermag ze
onder woorden te brengen;
maar een oog
wordt niet verzadigd van zien
en een oor raakt nooit vol van horen.
|
| 1:9 |
Wat is geweest, zal er weer wezen
en wat is gedaan,
dat zal weer worden gedaan:
er is niets nieuws onder de zon.
|
| 1:10 |
Is er iets te verwoorden waarvan men zegt
‘zie, dit is iets nieuws!’,-
reeds was het er in de eeuwen
die er waren vóór onze verschijning!
|
| 1:11 |
Er wordt niet meer gedacht
aan die van eerder,-
en ook aan de lateren die zullen zijn,
over hen zal er geen gedachte meer zijn
bij wie nog later zullen zijn!
•
|
| 1:12 |
Ik, Vergaarder,
was in Jeruzalem koning over Israël.
|
| 1:13 |
Ik had mijn hart erop gezet
om in de wijsheid te onderzoeken
en na te speuren
al wat er onder de hemelen wordt gedaan;
een kwalijke bezigheid is dat,
die God aan de kinderen van Adam
heeft gegeven
om zich daarmee bezig te houden!
|
| 1:14 |
Ik heb al het gedoe gezien
dat onder de zon wordt gedaan,-
en zie, het is allemaal ijlheid
en najagen van wind.
|
| 1:15 |
Wat krom is kun je niet recht krijgen,-
wat ontbreekt kan niet meegeteld worden.
|
| 1:16 |
Ik sprak, ik met mijn hart, en zei:
ik?-
zie, ik heb wijsheid
vergroot en vermeerderd,
meer dan al wie voor mijn aanschijn uit
in Jeruzalem hebben geleefd,-
en mijn hart heeft het in overvloed gezien:
wijsheid en kennis;
|
| 1:17 |
toen ik mijn hart erop zette
om wijsheid te kennen
en om te leren kennen
gekkigheid en dwaasheid,-
heb ik moeten erkennen
dat ook dát najagen van wind is.
|
| 1:18 |
Want veel wijsheid betekent veel ergernis,-
en wie kennis vermeerdert,
vermeerdert smart!
|
| Lees hoofdstuk 2 |