| 3:1 |
Achabs zoon Jehoram
is in Samaria koning geworden over Israël
in het achttiende jaar dat Jehosjafat
koning over Juda is;
twaalf jaar blijft hij koning.
|
| 3:2 |
Hij doet wat kwaad is
in de ogen van de Ene,
alleen
niet zo erg als zijn vader en zijn moeder:
hij verwijdert de standsteen van de baäl
die zijn vader gemaakt heeft.
|
| 3:3 |
Alleen is hij wel
de zonde
waarmee Jerobeam, zoon van Nevat,
Israël liet zondigen,
blijven aanhangen,-
daarvan heeft hij zich niet verwijderd.
••
|
| 3:4 |
Mesja, koning van Moab,
is een schapenfokker geweest;
hij leverde, terugkerend, aan Israëls koning
honderdduizend lammeren
en honderdduizend rammen met wol.
|
| 3:5 |
Maar het geschiedt als Achab sterft,-
dat de koning van Moab een misstap begaat
tegen de koning van Israël.
|
| 3:6 |
Te dien dage
trekt koning Jehoram vanuit Samaria uit,-
en mobiliseert heel Israël.
|
| 3:7 |
Hij gaat verder
en zendt aan Juda’s koning
Jehosjafat bericht
om te zeggen:
de koning van Moab
heeft zich tegen mij misdragen;
ga je ten oorlog met mij mee naar Moab?
Hij zegt: ik zal opklimmen:
zoals ik zo ben jij,
zoals mijn manschap zo is jouw manschap,
zoals mijn paarden zo zijn jouw paarden!
|
| 3:8 |
Hij zegt:
langs welke weg klimmen we op?
En hij zegt:
de weg door de woestijn van Edom!
|
| 3:9 |
Dan gáát Israëls koning,
met de koning van Juda
en een koning van Edom,
en een weg van zeven dagen
draaien ze in het rond,-
zonder dat er water is geweest
voor het leger en de dieren
in hun voetspoor.
|
| 3:10 |
Ten slotte zegt Israëls koning:
ach!,
ik denk dat de Ene
deze drie koningen heeft geroepen
om ze in de hand van Moab te geven!…
|
| 3:11 |
Maar Jehosjafat zegt:
is er hier geen profeet van de Ene,
dat we door hem de Ene raadplegen?
Dan antwoordt één
van de dienaren van Israëls koningen en zegt:
hier is Elisja, de zoon van Sjafat,
die altijd water goot over de handen van Elia!
|
| 3:12 |
Jehosjafat zegt:
ja, bij hem is het spreken van de Ene!
Dan dalen ze naar hem af:
de koning van Israël, Jehosjafat
en een koning van Edom.
|
| 3:13 |
Maar Elisja zegt tot de koning van Israël:
wát hebben jij en ik gemeen?-
ga maar naar de profeet van je vader
en de profeet van je moeder!
De koning van Israël zegt tot hem:
nee, want de Ene
heeft deze drie koningen geroepen
om ze Moab in de hand te geven!
|
| 3:14 |
Dan zegt Elisja:
bij het leven van de Ene, de Omschaarde,
voor wiens aanschijn ik sta,
ja,
wilde ik niet het aanschijn van Jehosjafat,
de koning van Juda, hooghouden,-
zou ik dan naar je kijken
en zou ik je dan zien?…
|
| 3:15 |
Nu dan, haalt mij een speelman!
En het is geschied:
met dat de speelman speelt
komt over hem de hand van de Ene.
|
| 3:16 |
En hij zegt:
zó heeft gezegd de Ene:
maak in dit beekdal greppel na greppel,
|
| 3:17 |
want zo heeft gezegd de Ene:
ge zult geen windadem zien
en geen stortbui zien,
toch zal dit beekdal vol van water worden,-
en drinken zult ge, gij, uw legers
en uw dieren!-
|
| 3:18 |
maar dat is in de ogen van de Ene te gering:
geven zal hij Moab in uw hand;
|
| 3:19 |
slaan zult ge
elke versterkte stad
en elke uitverkoren stad,
elke goede boom zult ge vellen
en alle waterwellen dichtstoppen;
elk stuk grond dat goed is
zult ge met stenen verzieken!
|
| 3:20 |
En het geschiedt in de ochtend
bij het doen opgaan van de broodgift:
ziedaar waterstromen aankomen
vanaf de weg naar Edom,- bloedroodland,-
en het land loopt vol met water.
|
| 3:21 |
Intussen hebben allen van Moab gehoord
dat de koningen zijn opgeklommen
om met hen oorlog te voeren,-
zij hebben elkaar bijeengeschreeuwd,
vanaf al wie een gordel aangordt
en daarboven,
en zij zijn blijven staan aan de grens.
|
| 3:22 |
Als zij in de ochtend hun schouders rechten
en de zon is gaan schijnen boven het water,-
zien zij-van-Moab
het water dat tegenover hen ligt
rood als bloed.
|
| 3:23 |
Zij zeggen: dat is bloed!-
met het zwaard zijn de koningen elkaar
te lijf gegaan
en hebben, per man zijn metgezel,
elkaar verslagen;
dus nu: op naar het roofgoed, Moab!
|
| 3:24 |
Maar als ze aankomen
bij het legerkamp van Israël
staan die van Israël op en verslaan zij Moab;
zíj vluchten van hun aanschijn weg,-
en zíj komen Moab binnen en verslaan het.
|
| 3:25 |
De steden breken ze af
en op elk stuk grond dat goed is
werpen zij ieder zijn steen
en hebben het daarmee volgelegd;
elke waterwel stoppen ze dicht
en elke goede boom vellen ze,
totdat in Kier Chareset,- wand in scherven,-
alleen haar stenen resten;
de slingeraars hebben het omringd
en verslagen.
|
| 3:26 |
Als de koning van Moab inziet
dat de strijd hem te sterk is,-
neemt hij met zich mee
zevenhonderd man zwaardtrekkers
om daarmee naar de koning van Edom
door te stoten, maar ze kunnen het niet.
|
| 3:27 |
Dan neemt hij zijn zoon, de eersteling,
die in zijn plaats koning moet worden,
en doet hem op de muur
als opgangsgave opgaan,
zodat een grote toorn Israël overvalt;
zij breken op, weg van hem,
en keren terug naar het land.
•
|
| Lees hoofdstuk 2 | Lees hoofdstuk 4 |