Nahum

Wee die stad van stromen bloed,-
een en al
leugen is zij, vol van verscheuring,
het roven wijkt niet!

Het geluid van een zweep,
het geluid van een wiel dat ratelt,-
een paard dat draaft,
een wagen die hotst,

ruiterij die oprukt,
het vlammen van een zwaard
   en het bliksemen van een lans;
een overvloed aan doorboorden,
   een vracht lijken,-
en geen einde aan de lichamen,
ze struikelen over de lichamen,-

door de overvloed aan hoererijen
   van die hoer,
zo goed en gracieus, meesteres in gifmengmanieren,-
die met haar hoererijen volkeren verkoopt,
hele families met haar gifmengmanieren;

zie mij hier tegen jou!,
is de tijding van de Ene, de Omschaarde,
ik zal je zomen optillen,
   je ontbloten tot over je aanschijn;
ik zal volkeren je naaktheid
   laten zien,
koninkrijken je smaad;

ik zal vuilnis over je werpen
   en de gek met je steken;
ik zet je te kijk;

geschieden zal het dat al wie jou ziet
   van je zal wegfladderen
en zal zeggen: Ninevee is overweldigd,
wie zal voor haar hoofdschudden?-
vanwaar moet ik troosters
   voor jou zoeken?

Ben jij beter dan No Amon,
zij die gezeten is aan de stromen
met wateren rondom haar?-
wier voorwal een zee is,
uit die zee rijst haar muur;

Koesj was haar stevigheid, met Egypte,
   en er was geen einde aan;
Poet en de Libiërs
zijn haar ter hulpe geweest;

toch is zij
ter ballingschap gegaan, in kerkering:
toch zijn haar zuigelingen verpletterd
   op de kop van alle straten;
over haar meest geëerden
   hebben zij het lot geworpen,
en al haar groten
   zijn in ketenen geklonken.

Ook jíj zult dronken worden,
in onmacht vallen;
ook jíj zult een veste moeten zoeken
   voor een vijand;

al je bolwerken
zijn vijgenbomen met te vroege vruchten:
als ze worden geschud
vallen ze een eter in de mond!-

zie, die manschap van jou,
   vróuwen zijn dat in je midden,
voor je vijanden
staan de poorten van je land
   open en open;
een vuur zal je sluitbalken wegvreten;

schep voor jezelf water
   voor in die benauwing
en versterk je bolwerken;
kom in de klei en trap in de leem,
   maak de sterkste baksteen!-

toch zal daar een vuur je wegvreten,
een zwaard zal je neermaaien,
je wegvreten als de langpootkever!-
maak je zo zwaar als de langpoot,
maak je zo zwaar als de sprinkhaan,

maak kooplui talrijker
dan de sterren aan de hemel,-
de langpoot vervelt
   en vliegt weg!-

je gekroonden zijn als de sprinkhaan,
je satrapen als ‘haantje hooghaan’,-
die op een koude dag
   legeren op de muren;
en gloort de zon dan fladdert hij weg,
woonplaats onbekend;
   waar ze blijven?

Je herders zijn ingedommeld,
   koning van Asjoer,
je geweldigen slapen,-
uitgestrooid zijn ze, jouw manschap,
   over de bergen
   en geen die ze bijeengaart;

er is geen genezing voor je breuk,
doodziek is je slagplek;
allen die het ongehoorde over jou horen
klappen over jou in de hand,
want
over wie is jouw kwaad níet
   voortdurend gegaan?